گیاه اسطوخودوس یکی از معروفترین گیاهان طب سنتی است. نام لاتین و نام علمی انواع بسیاری از این گیاه به احتمال زیاد از واژه لاتین به معنای «شستن» گرفته شده است. یونانیان باستان، رومیان و مسلمانان، اسطوخودوس را از بوی معطر آن بخوبی میشناختهاند. این گیاه از اوایل قرن دوازدهم به عنوان یک گیاه آرایشی و جوشاندنی، مورد استفاده عموم قرار میگرفته است. کشت این گیاه در انگلستان بعد از اواسط قرن شانزدهم متداول شده است. گلهای اسطوخودوس حاوی روغن فراری است که برای رفع سرگیجه، ضعف و دوران سر از بخور آن استفاده میشود و یا در آب رقیق میگردد و بر روی شقیقه یا گیجگاه مالیده میشود . گیاه همچنین آرامش دهنده و مسکن درد است و هنگام سردردهای عصبی و تنش مصرف میشود. کسانی که بیماران خود را با مواد گیاهی مداوا میکنند، برای رفع بیخوابی، روغن اسطوخودوس را تجویز مینمایند. روغن اسطوخودوس همچنین یک ضد میکروب قوی میباشد و باکتریهای حامل بیماری دیفتری و تیفوس را از بین میبرد. لوسیون ضد میکروب گیاه را روی زخمها و بریدگیها میمالند؛ در واقع تا زمان جنگ جهانی اول، برای پیشگیری از عفونی شدن زخمها، از این لوسیون استفاده میشده است . اسطوخودوس را به هنگام سوختگی و به خصوص سوختگی با آبجوش تجویز میکنند. اگر خود گیاه را به طور مستقیم بر روی سوختگی قرار داده شود، پوست تاول نمیزند. هم گلها و هم روغن گیاه، دافع حشرات موذی هستند. اروپاییان گلهای اسطوخودوس را در کیسههایی میریخته و در میان لباسها و ملحفهها در کمد لباس قرار میدادهاند تا هم از بیدزدگی آنها جلوگیری شود و هم خشبو شوند. اگر روغن آن را روی پوست بمالید، پشه به انسان نزدیک نمیشود . ● زیستگاه طبیعی : اسطوخودوس گیاه بومی حوزه مدیترانه میباشد و در سرتاسر جنوب قاره اروپا پراکنده است؛ البته در جنوب آمریکا زیر کشت آن را متداول کردهاند. اسطوخودوس در خاکهای مخلوط با شن و ماسه که بخوبی آبیاری بشوند و محل نیز آفتابگیر باشد، رشد مینماید در جنوب فرانسه و بریتانیا این گیاه را به صورت انبوه کشت میکنند. همچنین در باغچه منزل هم میتوان اسطوخودوس را به شکل یک گیاه تزیینی کاشت و از محاسن آن بهره برد . ● مشخصات ظاهری : اسطوخودوس از گیاهان بادوام بوتهای و معطر است. طول ساقههای کوتاه آن حداکثر به هشتاد سانتیمتر میرسد. روی برگهای باریکو سبز خاکستری یا سبز نقرهای این گیاه را کرکهای نرمی پوشانیده است. از اواسط تابستان تا اوایل پاییز شش تا ده حلقه گل قفایی یا بنفش رنگ در یک سنبله در انتهای هر یک از ساقههای بلند گیاه ظاهر میشوند .
|