کاشت و پرورش درخت کاشو (بادام هندی)

توضیحات

دسته: آموزش گل و گیاه

بازدید: 16885

درخت بادام هندی

● موطن اصلی وقدمت کاشت درخت کاشو:
موطن اصلی این درخت از آمریکای جنوبی ویرزیل می باشدکه پس ازکشف آمریکا توسط پرتقالیها به سایر نقاط دنیا برده شد.

امروزه کشور هندوستان بزرگترین تولید کنندهٔ این محصول بوده وجنوب غربی این کشور ازمراکز عمدهٔ کاشت می باشد.
مقاومت درختچهٔ کاشو نسبت به کم آبی بیشتر از درخت انبه است، اما درمقابل سرما حساستر از انبه می باشد.

● ارزش غذایی میوه بادام هندی:
▪ ترکیب شیمیایی این میوه بدین قرار است که:
ـ گلوکز یا لوولز ۹%-۷%
ـ اسید تانیک ۰.۵درصد(این ماده باعث گس شدن طعم میوه می شود)
ـ مواد معدنی ۱۲%
ـ مغز درکاشو علاوه بر طعم مطبوعی که دارد، ۱۵%پروتئین و ۴۰%چربی هم دارد.
● شرایط آب وهوایی ومحیط کاشت:
همان طوری که ذکر گردید کاشو بومی مناطق گرمسیری است وطبعا درمناطقی که دارای اینگونه آب وهوا باشد رشد خوبی دارد. درخت در بدترین وکم عمق ترین خاکها رویش دارد ومحصول میدهد ولی خاکهای عمیق ولیمونی باعث افزایش باردهی ورشد بهتر درخت میگردد.
● میوهٔ کاشو:
میوهٔ حقیقی دراین درخت محتوی مغز یعنی قسمت خوراکی میوه می باشد. میوه دارای قسمتی لوبیایی شکل، ودرانتها نسبتا طویل ومتورم است که در داخل این برآمدگی مغز یا قسمت خوراکی میوه قرار دارد که پس ازرسیدن کامل میوه و برداشت بایستی مغزمیوه را برای عرضه به بازار از پوست آن جدا بنمایند. 
سه تاچهار هفته پس ازباز شدن گل وتشکیل میوه یعنی تلقیح گلهای ماده دم گل شروع به رشد کرده و۳-۲ ماه بعد که میوهٔ حقیقی کاملا رسید رشد دم میوه نیز به حداکثر رسیده جسمی نرم وگوشتی با طعم کمی ترش که بسیار معطراست تولید می کند. این شبه میوه یا دم گل متورم وبرای تهیهٔ یک نوع شراب ویا مصرف به صورت تازه خوری به عنوان میوه مورد استفاده قرار میگیرد. درموقع رسیدن کامل، قطر دم میوه به۵-۴ وطول آن به۱۰-۵ سانتیمتر می رسد ورنگ آن صورتی یا زرد می گردد.
مغز بادام هندی که دارای مقدار زیادی چربی می باشد خیلی زود تند وفاسد می گردد یعنی چربی آن درمجاورت اکسیژن هوا اکسید می شود. برای حمل این محصول به نقاط دوردست باید آنها را درجعبه های فلزی قابل نفوذبه هوا قراردهندوپس از پرکردن جعبهٔاول هوای داخل آنرا خارج نموده
و به جای آن گاز دی اکسید کربن وارد کرده ودرجعبه را مسدودنمایند، بدین طریق می توان مغز کاشو راتا دو سال بدون اینکه فاسد شود، نگاهداری کرد.
● ازدیاد درخت کاشو:
این درخت گرمسیری همیشه سبز حساس، که عمدتا درهندوستان پرورش داده می شود، معمولا با بذر تکثیر گردیده وبرای انجام این عمل ۳-۲ عدد بذر، مستقیما درباغ کاشته می شود(به علت اینکه انتقال نهالهای جوان توام با اشکالاتی است از کشت آن درخزانه صرف نظر می نمایند). بعد از رویش بذور یک عدد ازآنها را نگهداشته وبقیه راحذف می نمایند.
با اینکه بذرهای درخت هیچ نوع رکود بذری ندارند، اما بذور راباید باقرار دادن درآب، ازنظر وجود جنین مورد آزمایش قرار داد(بذور غوطه ور حذف می شوند). جوانه زنی درمدت ۲۰-۱۵ روز صورت می گیرد.
همانطوری که گفته شد نهالها قدرت انتقال ندارند وبه همین جهت درحالتی که بخواهیم آنها را بعد از رویش به زمین اصلی انتقال داده ونسبت به کاشتشان اقدام کنیم، ازگلدان های توربی استفاده می نمائیم؛ بدین صورت که بذور را درگلدانهای توربی کاشته ودر زمان انتقال توام با گلدان، گیاهان جوان را هم در زمین اصلی می کاریم. بنابراین گلدان با نهالها در داخل خاک قرار می گیرد، وبه مرور پوسیده واز بین می رود.
● کاشت درخت:
این درخت در دورهٔ جوانی رشد سریعی دارد ولی طول عمر آن کم است وحدود بیست سال زندگی می کند، درحالی که درخت انبه وپسته که با بادام هندی در یک خانواده قرار دارند تا یکصد سال عمر می کنند.
بیشتر محصول کاشو از درختانی که درنامرغوب ترین اراضی وبطور وحشی وخودرو سبز شده اند، جمع آوری می گردد. منتها باغهای کاشته شده هم نسبتا زیاد است ودرختی که درزمین مرغوب کاشته شده ومورد مراقبت قرار می گیرد، محصول بیشتری می دهد.
فاصلهٔ کاشت درخت کاشو درباغات دیم واراضی نامرغوب درحدود ۱۸متر درهر جهت، ودر اراضی زراعتی حاصلخیز با آبیاری،۱۲-۱۰متر می باشد.
▪ نکتــه: نیاز درخت کاشو نسبت به گرده افشانی زیاد بوده، ومیزان دگرگشنی درآن کم است.