در اندونزی درختی به نام «یوپاس» وجود دارد. این درخت سم ترشح می کند و چنان انبوه و پربرگ است که هر گیاهی را که در اطراف آن رشد کند، نابود می کند. 
متاسفانه باید بگویم من کسانی را می شناسم که مانند درخت یوپاس، هیچ خاصیتی برای اطرافیان ندارند. این آدم ها، خودپسند و مقتدرند. آنها همه چیز را برای خود می خواهند و دوست دارند مرکز توجه واقع شوند. هیچ علاقه ای برای کمک به دیگران ندارند; ولی از همه به نفع خود بهره می جویند.
شما به عنوان مسوول یک جمع، حق انتخاب دارید، می توانید مثل درخت یوپاس باشید، سم خودخواهی ترشح کنید، فقط به خود و خواسته های خود بیندیشید، یا این که هم زمان با رشد خود، به دیگران یاری رسانید تا آنها نیز پله های موفقیت و تعالی را سریع تر و راحت تر طی کنند. 
«چارلی چاپلین»، کمدین وارسته و مشهور جهان، ضمن توصیه به بلند نظری، معتقد است: «دنیا آنقدر بزرگ است که برای همه مخلوقات جایی هست، پس به جای آن که جای کسی را بگیرید تلاش کنید جای واقعی خود را بیابید.»
آیا بهتر نیست به جای آنکه دیگران را پایین نگه دارید به فکر بالا رفتن خود باشید؟!