خیار گیاه بومی هندوستان است و از آنجا به نقاط دیگر جهان راه یافته است. حدود بیست قرن قبل از میلاد مسیح مصریان قدیم از آن استفاده می كرده اند.
خیار از آن دسته میوه های بهشتی است که پیامبر گرامی اسلام به آن علاقه ی فراوان داشته اند و خوردن آن را با کمی نمک توصیه می فرمودند.
خیار گیاهی است علفی و یكساله دارای ساقه ی خزنده و پوشیده از خارهای نازك و خشن است . برگ های آن بزرگ و دارای زاویه و دندانه دار است. گل های آن زرد رنگ كه به دو صورت نر و ماده روی یك پایه قرار دارند. میوه آن سبز رنگ و بسته به نوع و نژادهای مختلف ممكن است كوچك یا بزرگ باشد.
در کتاب های علمی قدیمی اسم عربی خیار، قثه است و کسانی که قثا را خیار ترجمه می نمایند، سخت در اشتباه می باشند، زیرا قثا خیار چنبر است که در گذشته به آن «خیارزه» می گفتند. خیار چنبر در قدیم نام میوه دیگری بوده که در حال حاضر عطاران و دارو فروشان آن را فلوس می نامند و از مسهل های بسیار مفید و مشهور است و درخت آن به بزرگی درخت گردو است که در هندوستان می روید.
خوردن، بوبیدن و مالیدن خیار بر پیشانی جهت رفع سردرد مفید است. قطره قطره ریختن آب خیار در بینی و بوییدن آن جهت رفع گرفتگی، بی حوصلگی و
کم خوابی مفید است. آشامیدن آب خیار جهت رفع اکثر تب های شدید، تسکین حرارت صفرا و خون، التهاب معده، رفع تشنگی، پاک کردن کبد، زیاد شدن ادرار، دفع سنگ کلیه و مثانه و بهبود یرقان سودمند است.
جوشانده پوست خیار، درمان خوبی برای یرقان است.
یک لیوان آب خیار با نیم سیر نبات، مسهل خوب و گوارایی است و صفرا و سودا را از معده به خوبی خارج می نماید که برای این کار آب خیار رسیده که کمی ترش مزه می باشد، بهتر است. اگر مقداری میخک را در آب خیار خیسانده و پس از 24 ساعت آن را صاف کرده و با
عسل نوش جان نمایید، رنگ رخسارتان باز می شود؛ در حقیقت به کبد شما جلا می دهد و روح را شاداب می نماید.
اگر مبتلا به مرض قند هستید تا می توانید از خیار و تخم خیار استفاده کنید.
خیار از نظر طب قدیم ایران سرد است و خنك كننده بدن می باشد و به هضم غذا كمك می كند.
سایر خواص درمانی خیار شامل موارد زیر است :
1) حل كننده اورات و اسید اوریك است، بنابراین بیماری نقرس را درمان می كند.
2) ادرار آور است و برای رفع
سوزش ادرار مفید است.
3) خون را تصفیه می كند.
4) خیار برای درمان مبتلایان به سوزش و بند آمدن ادرار مفید است.
5) عصاره برگ های له شده خیار ایجاد تهوع می كند، بنابراین در مسمومیت ها و اختلالات دستگاه گوارش مصرف می شود.
6) خیار عطش را تسكین می دهد.
7) خیار ملین است.
خیار کبد را جلا می دهد و صفرا را از معده به خوبی خارج می کند.
8) اگر خیار را حلقه حلقه كرده و روی پوست صورت بگذارید،
چین و چروك های صورت را از بین می برد و صورت را جوان می كند.
9) اگر پوست شما چرب است خیار را با آب مقطر بپزید و با این آب صورت خود را شست و شو دهید.
10) اگر می خواهید همیشه لطافت پوست خود را حفظ كنید، همه روزه از لوسیون زیر استفاده كنید:
یك خیار معمولی را با دو لیون آب بجوشانید تا حجم آن یك لیوان شود. سپس آن را صاف كنید و بگذارید سرد شود. بعد 50 گرم
بادام خام و پوست كنده را آسیاب كرده و با این آب مخلوط كنید. آن را به هم بزنید و با پارچه صاف كنید. به محلول صاف شده 250 گرم الكل سفید و یك گرم اسانس گل سرخ اضافه كنید و كاملا هم بزنید. هر روز از این لوسیون طبیعی به صورت خود بزنید تا پوست شما همیشه جوان بماند.
11) برای درمان اگزما، ترکیدن پوست و رفع خارش آن مفید است.
12) جوشانده پوست خیار برای
یرقان داروی بسیار خوبی است و برای این کار بهتر است سه روز متوالی آن را نوش جان نمایید.
همیشه باید خیار را قبل از غذا خورد كه به هضم غذا كمك كند.
مضرات :
اشخاصی كه
ناراحتی معده دارند، نباید در مصرف خیار زیاده روی كنند زیرا ممكن است باعث اختلال در دستگاه گوارش گردد.
خیار نفاخ است، چون سریعا در معده فاسد می شود. برای رفع نفخ و دل درد ناشی از خوردن خیار می توانید مقداری عرق نعنا یا کمی آبجوش و نبات بخورید.
همیشه باید خیار را قبل از غذا خورد كه به هضم غذا كمك كند. كسانی كه نمی توانند خیار را خوب هضم كنند، باید آن را با نمك بخورند.
منابع:
- کتاب زبان خوراکی ها؛جلد اول؛ نوشته دکتر غیاث الدین جزایری
- WWW.IRTEB.COM
نیره ولدخانی – کارشناس تغذیه تبیان
|
