کشمش (خواص درمانی)
- توضیحات
- دسته: تغذیه سالم
- بازدید: 2047
|
چرا که خوردن کشمش باعث می شود حرارت زیاد از بین برود خون پاک و تصفیه گردد و قلب قوی و مرض از بین برود (بحار جلد ۶۶) کشمش در اثر خشک شدن انگور به دست می آید هنگامی که انگور خشک شد مقداری از آب و سلولز آن تحت تاثیر دیاستازها که در روی پوست انگور موجود می باشد به قند تبدیل می گردد و ۷۵ درصد قند گلوکز قابل جذب بدن ساخته می شود و دارای پروتئین، چربی، قند (سوربیتول) کلسیم و ویتامین های (A - B۱ - B۲ - C - P P) می باشد وجود پتاسیم و اسیدهای مالیک و سیتریک و تار تاریک می تواند اوره خون را تنظیم نماید و کلسترول زیادی خون را دفع و به تنظیم فشار خون کمک نماید هنگامی که انگور بادانه خشک می شود مویز نامیده می شود اگر مویز را خالی از هسته کنیم همراه با گل گاوزبان و خرمای سبز به بیماران آسمی کمک شایانی می نماید. اگر دچار قارچ های پوستی هستید کشمش را کوبیده و با صبر زرد مخلوط کرده و روی محل مورد نظر ضماد نمایید تا قارچ را از بین ببرد. ضماد کشمش و پیه زعفران و زرده تخم مرغ و موزه باعث گشوده شدن کورک و آبسه می شود. |
کشمش می تواند به عنوان آجیل در دسترس کودکان قرار گیرد تا با استفاده از آن شاهد رشد سریع آنان باشیم زیرا کلسیم و فسفر موجود در کشمش برای استخوان بندی کودکان مفید است و برای کودکان ضعیف و کم خون هم دارویی بی نظیر است و اشتهای آنان را زیاد نموده و درمان لاغری کودکان را به نحو احسن انجام می دهد
و اما مادران باردار و شیرده اگر هر روز مقداری کشمش را به جای ویتامین های مصنوعی استفاده کنند در حفظ و رشد جنین و فرزند خود به جگرگوشه خود کمک نموده، در تایید این حرف و رشد جنین و تامین سلامت مادر و فرزندانش نقش کشمش قابل وصف است.
کشمش برای سالخوردگان عزیز ما که دارای بدنی ضعیف هستند تولید انرژی می کند و در سرمای زمستان بدن ایشان را گرم می کند. اگر مویز را با سرکه مخلوط نماییم کبد را تقویت می نماید و در درمان هپاتیت مزمن موثر است همچنین مویز بدون هسته توام با فلفل در کلیه ها هم نقش درمانی دارد
و باعث سهولت خروج ادرار می گردد و خاصیت نرم کنندگی سینه را دارد و همانطور که قبلا نیز گفته شد افراط در خوردن هر چیزی مضر است افراط در خوردن کشمش هم باعث بالا رفتن فشار خون و غلظت خون می گردد
و امام صادق(ع) می فرمایند: کشمش عصب را تقویت و کسالت را می برد و نفس و روان را جلا می بخشد (بحار جلد ۶۶) امید است با بهره گیری از این مطالب هر چه بیشتر به عظمت الهی پی ببریم و همچنین از مکتب ائمه خود نیز که درمانگر واقعی بودند استفاده کافی ببریم.