بوسه

در دو چشمش گناه مي خنديد

        بر رخش نور ماه مي خنديد

        در گذرگاه آن لبان خموش

        شعله ئي بي پناه مي خنديد

         

        شرمناك و پر از نيازي گنگ

        با نگاهي كه رنگ مستي داشت

        در دو چشمش نگاه كردم و گفت:

        بايد از عشق حاصلي برداشت

         

        سايه ئي روي سايه ئي خم شد

        در نهانگاه رازپرور شب

        نفسي روي گونه ئي لغزيد

        بوسه ئي شعله زد ميان دو لب

نظرات (0)

هیچ نظری در اینجا وجود ندارد

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بعنوان یک مهمان
پیوست ها (0 / 3)
مکان خود را به اشتراک بگذارید