بررسی دقیق رسوب های به دست آمده از كف اقیانوس اطلس نشان می دهد، نظریه مطرح شده كه می گوید انقراض نسل دایناسورها به واسطه برخورد یك شهاب سنگ بزرگ به زمین صورت گرفته و نه چند برخورد آسمانی، رنگی از واقعیت دارد.
كن مكلود از دانشگاه میسوری كلمبیا گفت: نمونه گیری ارزشمندی كه داشته ایم حقیقتا از نظریه «یك برخورد بزرگ» حمایت می كند.
به گفته دانشمندان شواهد زمین شناختی نشان داده اند كه یك شهاب سنگ غول پیكر درحدود ۶ مایل عرض در ۶۵ میلیون سال پیش به شبه جزیره یوكاتان درنزدیكی شهر «چیكسولوب» در مكزیك فعلی به زمین برخورد كرد و این حادثه ای بود كه سرآغاز انقراض نسل دایناسورها را رقم زد.
براساس این نظریه، برخورد یاد شده موجب شده فوران آتشفشان ها، وقوع زمین لرزه های گسترده و شكل گیری «سونامی» ها شده و در ادامه با برخاست گرد و غبار گسترده و ورود آنها به جو، نور خورشید برای چندین دهه و یا قرن به زمین نرسید و بدین ترتیب دایناسورها منقرض شدند.
دانشمندان و دیرینه شناسان براین باورند كه از بین رفتن گیاهان و جانوران نقش جدی در انقراض نسل دایناسورها داشته اند.
براساس گزارش لایو ساینس، این درحالی است كه گروه كوچكی از دانشمندان هنوز براین باورند كه یك برخورد واحد شهاب سنگی با زمین نمی توانسته برای انقراض نسل دایناسورها كافی باشد.
Open Source Content Management 
نظرات (0)