فرهنگ فر- ناصر
- توضیحات
- بازدید: 592
 |
ناصر فرهنگ فر متولد شهرری، متولد چهارم آبان ماه 1326 در خانواده ای فرهنگی است پدرش كه كارمند شهربانى بود تار مى نواخت و عمويش تمبك، با اين وجود پدر مخالف ساز زدن ناصر بود، اما حضور در چنين خانواده هنرمندى روح هنرمند ناصر هفت ساله را به سوى موسيقى مى كشيد
فرهنگ فر طبع و قريحه خاصى در سرودن شعر و غزل داشت. در شعر متمايل به ايرج ميرزا بود و اشعار طنز گونه اى از خود برجا گذاشت.اولين غزلش را در سن ۱۲سالگى سرود. غزلى كه فقط چند بيت از آن باقى مانده است.
تا اشك من ترانه غم ساز مى كند
صدها هزار عقده دل باز مى كند
سرفصل داغ و درد مرا در كتاب عمر
افسانه نگاه تو آغاز مى كند
او در خوشنويسي هم دستي داشت. 16 سال بیشتر نداشت که در انجمن خوشنویسان به فراگیری این هنر پرداخت و از تعالیم برادران میرخانی و استاد کاوه بهره برد. چون خوشنویسی به تنهایی روح تشنه و جویای او را سیراب نمی کرد روی به موسیقی آورد و به آموزش موسیقی و تنبک پرداخت.
فرهنگ فربه غیر از نوازندگی تمبک در شاخه های مختلف تسلط و تبحرداشت. او سراینده اشعار و ابیات بسیاری در حوزه شعرجدی و طنز و نیز دارای خطی بسیار زیبا بود.
او به ظرایف آوازی و گوشه ها و لحن های ردیف بسیار مسلط بود در نواختن ضرب زورخانه و نیز آواز به شیوه هایی چون هنگامه خوانی، زورخانه خوانی (مرشدی) مهارت زيادي داشت. آثار او از جمله خلوت گزیده شاهد این مدعاست.
وی در سال های 47 و 1348 نزد استاد حسین تهرانی و استاد محمد اسماعیل پیکره آموزش نوازندگی تمبک را ادامه داد اما نوازندگي اش در ساز تنبك سال 42 هم زمان با تاسيس مركز حفظ و اشاعه موسيقي و همكاري با آن شكوفا شد.
سال ۵۰ همكارى با راديو تلويزيون ملى را آغاز و در برنامه هاى مختلفى نظير جشن هنر، گل هاى تازه و گلچين هفته شركت كرد.با تشكيل گروه شيدا در سال ۵۴ به عضويت اين گروه درآمد و دو سال بعد با گروه عارف وارد همكارى شد.
همنوازی او با تار لطفی و آواز شجریان در جشن هنر شیراز قبل از 30 سالگی از نوازندگي هاي به ياد ماندني او به شمار مي آيد. در سال 1352 با نوازندگی ضرب زورخانه گروه موریس بژار را در بلژیک همراهی کرد و در سال 54 هم به نیویورک سفر کرد و با تئاتر و با گروه "رابرت ویلسن" به اجرا پرداخت.
او در سال هاي پاياني عمر خود گوشه نشيني و انزوا را انتخاب كرده بود و ترجيح مي داد از دنياي موسيقي و هنر دور باشد. سازها و آثار موسيقايي اش را از خود دور كرده بود و در تنهايي به سر مي برد. تنها همدم او سرودن شعر بود وخط0خوشنويسي). فرهنگ فر سرانجام در مرداد ۱۳۷۶ در ۵۰ سالگى چشم از جهان فروبست.
فرهنگ فر طبع و قريحه خاصى در سرودن شعر و غزل داشت. در شعر متمايل به ايرج ميرزا بود و اشعار طنز گونه اى از خود برجا گذاشت.اولين غزلش را در سن ۱۲سالگى سرود. غزلى كه فقط چند بيت از آن باقى مانده است.
تا اشك من ترانه غم ساز مى كند
صدها هزار عقده دل باز مى كند
سرفصل داغ و درد مرا در كتاب عمر
افسانه نگاه تو آغاز مى كند
او در خوشنويسي هم دستي داشت. 16 سال بیشتر نداشت که در انجمن خوشنویسان به فراگیری این هنر پرداخت و از تعالیم برادران میرخانی و استاد کاوه بهره برد. چون خوشنویسی به تنهایی روح تشنه و جویای او را سیراب نمی کرد روی به موسیقی آورد و به آموزش موسیقی و تنبک پرداخت.
فرهنگ فربه غیر از نوازندگی تمبک در شاخه های مختلف تسلط و تبحرداشت. او سراینده اشعار و ابیات بسیاری در حوزه شعرجدی و طنز و نیز دارای خطی بسیار زیبا بود.
او به ظرایف آوازی و گوشه ها و لحن های ردیف بسیار مسلط بود در نواختن ضرب زورخانه و نیز آواز به شیوه هایی چون هنگامه خوانی، زورخانه خوانی (مرشدی) مهارت زيادي داشت. آثار او از جمله خلوت گزیده شاهد این مدعاست.
وی در سال های 47 و 1348 نزد استاد حسین تهرانی و استاد محمد اسماعیل پیکره آموزش نوازندگی تمبک را ادامه داد اما نوازندگي اش در ساز تنبك سال 42 هم زمان با تاسيس مركز حفظ و اشاعه موسيقي و همكاري با آن شكوفا شد.
سال ۵۰ همكارى با راديو تلويزيون ملى را آغاز و در برنامه هاى مختلفى نظير جشن هنر، گل هاى تازه و گلچين هفته شركت كرد.با تشكيل گروه شيدا در سال ۵۴ به عضويت اين گروه درآمد و دو سال بعد با گروه عارف وارد همكارى شد.
همنوازی او با تار لطفی و آواز شجریان در جشن هنر شیراز قبل از 30 سالگی از نوازندگي هاي به ياد ماندني او به شمار مي آيد. در سال 1352 با نوازندگی ضرب زورخانه گروه موریس بژار را در بلژیک همراهی کرد و در سال 54 هم به نیویورک سفر کرد و با تئاتر و با گروه "رابرت ویلسن" به اجرا پرداخت.
او در سال هاي پاياني عمر خود گوشه نشيني و انزوا را انتخاب كرده بود و ترجيح مي داد از دنياي موسيقي و هنر دور باشد. سازها و آثار موسيقايي اش را از خود دور كرده بود و در تنهايي به سر مي برد. تنها همدم او سرودن شعر بود وخط0خوشنويسي). فرهنگ فر سرانجام در مرداد ۱۳۷۶ در ۵۰ سالگى چشم از جهان فروبست.
نظرات (0)