رفتاری که حکیمان دانشور گذشته بر آن ره پوئیده اند،کوتاه سخن هماناهمرفتاری با مردم به عدل،سپس پذیرفتاری ایشان به فضل است؛و آگاهش به پاکدامنی و مهربانی واندرز دادن همگان، وکوشیدن درسود همهء ایشان؛ به جز کسانی که بیداد و ستم و تبهکاری در سیاست ازآنان نمودار گشته است،ویاآنچه از فتنه وفسادوآشوب نهی و منع شده،آنان رواح و مباح دانسته اند.