گریه ... هوشنگ ابتهاج

گریه

سایه ها زیر درختان در غروب سبز می گریند 
شاخه ها چشم انتظار سرگذشت ابر 
 و آسمان چون من غبار آلود دلگیری 
باد بوی خاک باران خورده می آرد
سبزه ها در رهگذر شب پریشانند 
آه کنون بر کدامین دشت می بارد 
باغ حسرتنک بارانی ست
چون دل من در هوای گریه سیری