بازگشت ... هوشنگ ابتهاج

بازگشت

 بی مرغ آشیانه چه خالی ست 
خالی تر آشیانه مرغی
جفت خود جداست 
 آه ای کبوتران سپید شکسته بال 
اینک به آشیانه دیرین خوش آمدید 
اما دلم به غارت رفته ست 
با آن کبوتران که پریدند 
با آن کبوتران که دریغا 
هرگز به خانه بازنگشتند