| رديف |
نام |
ريشه زباني |
شرح و معني |
| 1 |
فائحه |
عربی |
فايحه |
| 2 |
فائزه |
عربی |
فايزه ، نايل، رستگار |
| 3 |
فائضه |
عربی |
فايضه |
| 4 |
فائقه |
عربی |
فايقه |
| 5 |
فاتيما |
عربی |
فاطيما،نام شهري در اروپا كه حضرت فاطمه در آنجا ظهور كرده است |
| 6 |
فاخته |
عربی |
پرنده اي از خانواده كبوتر، كوكو |
| 7 |
فارا |
فارسي |
نام كوهي در مغرب فلات ايران |
| 8 |
فارهه |
عربی |
دختر زيبا و با نمك |
| 9 |
فاسيروس |
فارسي |
نام دختر اردشير درازدست پادشاه هخامنشي |
| 10 |
فاطمه |
عربی |
زني كه بچه خود را از شير گرفته باشد، نام دختر پيامبر(ص) |
| 11 |
فاطيما |
عربی |
فاتيما نام شهري در اروپا كه حضرت فاطمه در آنجا ظهور كرده است |
| 12 |
فام گل |
فارسي |
به رنگ گل |
| 13 |
فانيذ |
فارسي |
قند، شكر |
| 14 |
فايحه |
عربی |
مؤنث فايح |
| 15 |
فايديم |
فارسي |
گل نيلوفر، نام همسر كبوجيه پادشاه هخامنشي |
| 16 |
فايزه، فائزه |
عربی |
مؤنث فائز ، نايل، رستگار |
| 17 |
فايضه |
عربی |
مؤنث فائض |
| 18 |
فايقه |
عربی |
مؤنث فائق |
| 19 |
فتانه |
عربی |
بسيار زيبا و دلفريب |
| 20 |
فتنه |
عربی |
شورش، طغيان، مفتون، عاشق، دلداده |
| 21 |
فخرآفاق |
عربی |
باعث سرافرازي آسمان |
| 22 |
فخرالزمان |
عربی |
 شخص برجسته، گزيده كه مايه مباهات در زمان خود است |
| 23 |
فخرالسادات |
عربی |
سبب سربلندي سيدها |
| 24 |
فخرالملوك |
عربی |
مايه سربلندي و افتخار پادشاهان |
| 25 |
فخرالنسا |
عربی |
سبب سربلندي زنان |
| 26 |
فخرايران |
عربی,فارسي |
فخر(عربي) + ايران(فارسي) مايه سربلندي ايران |
| 27 |
فخرجهان |
عربی,فارسي |
فخر(عربي) + جهان(فارسي) ، سبب سربلندي و افتخار دنيا، نام همسر فتحعلي شاه قاجار |
| 28 |
فخرگل |
عربی,فارسي |
فخر(عربي) + گل(فارسي) مايه نازش گل |
| 29 |
فخري |
عربی,فارسي |
فخر(عربي) + ي(فارسي) منسوب به فخر ، منسوب به افتخار |
| 30 |
فخيمه |
عربی |
مؤنث فخيم |
| 31 |
فرآذر |
فارسي |
شكوه آتش |
| 32 |
فراچهر |
فارسي |
مركب از فرا( بالاتر) + چهر( صورت) |
| 33 |
فرارنگ |
فارسي |
فرانك، پروانه، از شخصيتهاي شاهنامه، نام مادر فريدون پادشاه پيشدادي و همسر آبتين |
| 34 |
فرازنده |
فارسي |
بالابرنده و افرازنده |
| 35 |
فرانك |
فارسي |
پروانه، از شخصيتهاي شاهنامه، نام مادر فريدون پادشاه پيشدادي و همسر آبتين |
| 36 |
فرانه |
فارسي |
فرانك |
| 37 |
فراهت |
عربی |
شأن، شوكت، شكوهمندي و زيبايي |
| 38 |
فربو |
فارسي |
مركب از فر( شكوه) + بو |
| 39 |
فرپرك |
فارسي |
شب پره كه آن را مرغ عيسي نيز مي گويند |
| 40 |
فرتوك |
فارسي |
پرستو |
| 41 |
فرجهان |
فارسي |
شكوه دنيا |
| 42 |
فرح |
عربی |
شادماني، سرور |
| 43 |
فرح انگيز |
عربی,فارسي |
فرح(عربي) + انگيز(فارسي) شادي بخش، مفرح |
| 44 |
فرح بانو |
عربی,فارسي |
فرح(عربي) + بانو(فارسي) بانوي شادمان |
| 45 |
فرح بخش |
عربی,فارسي |
فرح(عربي) + بخش(فارسي) شادي بخش |
| 46 |
فرح دخت |
عربی,فارسي |
فرح(عربي) + دخت(فارسي) دختر شادمان |
| 47 |
فرح نوش |
فارسي,عربی |
فرح(عربي) + نوش(فارسي) شادنوش، خوشگذران |
| 48 |
فرحانه |
عربی |
مؤنث فرحان |
| 49 |
فرحتاج |
عربی,فارسي |
فرح(عربي) + تاج(فارسي) مركب از فرح( شادماني) + تاج |
| 50 |
فرحناز |
عربی,فارسي |
فرح(عربي) + ناز(فارسي) صاحب شادي و ناز |
