سوگها و عزاها در آذربایجان غربی
- توضیحات
- دسته: استان آذربایجان غربی
- بازدید: 671
مردم آذربايجان سوگوارىهاى مربوط به ماههاى مبارک و ايام عاشورا و تاسوعا را مانند ساير نقاط ايران انجام مىدهند، ولى سوگوارىهاى خصوصى آنها ويژگىهاى خاصى دارد که شرح مختصر آن از قرار زير است:
مراسم سوگوارى پس از فوت شخص، در بالاى سر او يا در خانه و يا هنگام دفن در گورستان اجراء مىگردد. شعرهائى که در اين مراسم خوانده مىشود، ”آغي“ نام دارد. در اين شعرها متوفى را تعريف مىکنند و نقايص و معايب او را به فراموشى مىسپارند.
بين مردم قديم آذربايجان، گريه کردن براى قهرمانان از دست رفته يکى از آداب و عادات رسمى بود. روزى که قهرمان مىمرد، مردم را در يک جاى معين جمع مىکردند و براى آنها ميهمانى ترتيب مىدادند. ”آغيچي“ يا مرثيهخوان، نخست از قهرمانىهاى متوفى مىگفت و او را تعريف و توصيف مىکرد، سپس وارد آهنگى حزنانگيز مىشد و براى قهرمان ”آغي“ مىخواند.
”آغىها“ در طى زمانهاى طولانى نه تنها براى قهرمانان، بلکه براى همهٔ فوتشدگان خوانده مىشد و به همين جهت در ادبيات فولکلوريک مردم آذربايجان از نظر تعداد، زياد و از نظر مفهوم و معني، رنگارنگ و متنوع است.
متوفى را طبق اصول شرعى به خاک مىسپارند. صاحب عزا، ناهار و شام فراهم مىکند و تا يک هفته از مهمانان، خويشان و دوستان که جهت عرض تسليت به خانه خود مراجعه مىکنند، پذيرائى مىکند.
پس از روز چهلم، نزديکان متوفي، قوچ يا گوسفندى به خانهٔ صاحب عزا مىآورند و بدين ترتيب به وى سر سلامتى مىدهند. مردان خانوادهٔ عزادار تا دو هفته ريش خود را نمىتراشند و زنان نيز تا شش ماه از پوشيدن لباس نو خوددارى مىکنند. براى تراشيدن ريش و از عزا درآوردن خانوادهٔ متوفي، معمولاً از طرف اقوام نزديک و ريش سفيدان طايفه، اقداماتى صورت مىگيرد.
نظرات (0)