مراسم ازدواج در ایلام

مراسم ازدواج


 خواستگارى

چند روز پيش از خواستگاري، قادى از طرف خانواده پسر به خانه دختر مى‌رود و روز خواستگارى را مشخص مى‌کنند و پدر دختر با درخواست مهلت چند روزه، با اقوام و خويشان خود مشورت مى‌کند و چنانچه نظرشان مثبت بوده روزى را مشخص مى‌کنند.

 در مراسم خواستگارى بعد از صرف چاى و ميوه بزرگ فاميل پس از ذکر مقدمه‌اى از پدر خانواده دختر او را خواستگارى مى‌کند و بعد از موافقيت پدر دختر، يکى از مردان خانواده پسر، دست پدر دختر را مى‌بوسد. دست‌بوسى قطعى بودن ازدواج را مى‌رساند. معمولاً در اين مراسم حضور نمى‌يابد


 مراسم عروسى

در شرايط کنونى دختر و پسر اغلب خود همسر خويش را برمى‌گزينند، اما در گذشته کمتر انتخاب به اين‌گونه صورت مى‌گرفت. مراحل ازدواج در ميان مردم استان ايلام به‌طور کلى به اين ترتيب است؛ پس از خواستگاري، در روز معين، زنان در خانواده در منزل پدر دختر جمع مى‌شوند و خانوادهٔ پسر يک شال، يک انگشتر و پيراهن، کفش، مقدارى شيريني، قند، روغن حيوانى و برنج براى خانواده دختر مى‌برند. امروزه داماد و عده‌اى جوان از نزديکان پسر، در اين مراسم شرکت دارند.

در روزى‌که در اصطلاح ديارى (Diary) گفته مى‌شود، و در واقع همان شيرينى‌خوران است، مادر پسر لباس‌هاى خريدارى شده را به‌تن دختر مى‌پوشاند و خواهر بزرگتر پسر نيز کلوانه (Kelwana) يا انگشتر را به‌دست دختر مى‌کنند. در اين مراسم به شادى و پايکوبى پرداخته مى‌شود. بعد از اين مراسم تا روز عروسي، داماد به خانوادهٔ دختر در کار درو، خرمن‌برداري، گله‌دارى کمک مى‌نمايد و تمام هزينه‌ها و مخارج زندگى دختر برعهده خانواده پسر است.


در مراسم دزيرانى (Dezurani)، شيرينى‌ها و هداياى داماد به عروس مشخص مى‌شود. دو سه روز پيش از اين مراسم خانواده داماد به‌قدر کافى قند، برنج و چند رأس گوسفند و ساير مواد غذائى را به منزل پدر و عروس مى‌فرستند و در روزى معين افراد و نزديکان دو خانواده را براى صرف ناهار دعوت مى‌کنند و پس از ناهار، بزرگان خانواده در اتاقى ويژه ميزان شيربهاء و طلا را معين مى‌کنند.


پس از اتمام مراسم دزيراني، داماد به خانه عروس دعوت مى‌شود و برادر عورس، داماد را همراهى مى‌کند. داماد مبلغى را به‌عنوان هديه به خانواده دختر مى‌دهد. و هنگام بازگشت، خانوادهٔ عروس مبلغى بيش از آن‌را به داماد هديه مى‌کنند که در اصطلاح محلى به اين مراسم ”چري“ يعنى دعوت مى‌گويند.


Imageبراى مراسم عروسى معمولاً روزهاى پنج‌شنبه و جمعه انتخاب مى‌شود و مهمانان از دو خانواده دعوت مى‌شوند. دهل‌چى‌ها در ساعات اول روز در مجلس حاضر و شروع به نواختن مى‌کنند و اهالى نيز به پايکوبى مى‌پردازند. دهل‌زن همزمان اسامى تازه‌واردان را اعلام مى‌کند و فرد مزبور بايد پولى به‌عنوان شاوازانه به دهل‌زن بدهد. در قديم سوارکاران فاميل داماد، ضمن ترتيب دادن مسابقه اسب‌دواني، با جلال و شکوه خاص براى آوردن عروس بهخانه او مى‌رفتند.

خواهر و مادر و برادر يا دائى و عمومى داماد به اتاق عروس رفته و برادر داماد شالى را به کمر دختر بسته و عروس و همراهان او را براى حرکت آماده مى‌کردند و با خواندن آوازهاى محلي، باساز و دهل، عروس را به منزل داماد مى‌بردند. در جلوى منزل داماد فرش يا پارچه‌اى پهن مى‌کردند و داماد و يکى از برادرانش کنار آن مى‌ايستادند؛ به محض ورود کاروان عروس، داماد وى را از ماديان پياده مى‌کرد و برادر داماد گوسفندى را جلوى پاى عروس قربانى مى‌کرد و عروس پاى راست خود را در خون گوسفند مى‌زد. جهيزيه عروس چند ساعت پيش از حرکت کاروان عروس، به خانهٔ داماد فرستاده مى‌شد تا آماده شود

نظرات (0)

هیچ نظری در اینجا وجود ندارد

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بعنوان یک مهمان
پیوست ها (0 / 3)
مکان خود را به اشتراک بگذارید

مطالب مشابه

insert_link

local_library آموزش یوگا - واقعیتی عمیق در عملكرد هیپن

insert_link

local_library آموزش یوگا - واقعیتی عمیق در عملكرد هیپن

insert_link

local_library آموزش یوگا - مبحثی در شناخت تمرکز و تربی

insert_link

local_library آموزش مطالعه - علاقه مهم ترین شرط در تمر