آداب مردم قوچان
- توضیحات
- دسته: استان خراسان
- بازدید: 6474
قوچان
مراسم نوروز
يک ماه پيش از فرا رسيدن نوروز مردم شهر در صدد تهيه لباس نو، لوازم پذيرائى و تزئين منزل برمى‌آيند. دو هفته پيش از تحويل سال ”سبزنا“ مى‌اندازند که همان سبزه است. اين سبزه در سفره هفت‌سين قرار مى‌گيرد.
چهارشنبه‌سورى نيز با شادى و خرودن آجيل و ماهى‌پلو برگزار مى‌شود. تحويل سال با چيدن سفره هفت‌سين همراه است. پس از تحويل سال ديد و بازديدها آغاز مى‌شود.
مردم قوچان از روز دوم با توجه به ويژگى خيابان‌هاى شهر که به چهار قسمت اصلى تقسيم شده، مردم محله قسمت دوم و سوم چهارم شهر از ساکنين قسمت اول بازديد مى‌کنند. روز سوم مردم محله قسمت سوم و چهارم و اول به ديدن ساکنين قسمت دوم مى‌روند.
روز چهارم مردم قسمت چهارم و اول و دوم به ديدار مردم قسمت سوم و روز پنجم مردم محله قسمت اول و دوم و سوم به ديدن ساکنين قسمت چهارم مى‌روند. از اين لحاظ طرز ديدارهاى ايام نوروز منحصر به‌فرد مى‌باشد.
عصر روز سيزده اهالى شهر براى سيزده‌به‌در به خارج از شهر رفته و در طبيعت به‌سر مى‌برند. از مراسم اين روز کشتى‌گيرى است که اغلب در امام مرشد و آق‌امام برگزار مى‌شود
مراسم ازدواج
پس از در نظر گرفتن دختر مورد نظر، چند تن از بستگان پسر به خواستگارى دختر مى‌روند که بدون اطلاع قبلى صورت مى‌گيرد. سپس از دختر تقاضاى يک ليوان آب مى‌کنند که نشانه خواستگارى است. پس از توافق طرفين، شبى را تعيين و مذاکره مى‌کنند و رسماً خواستگارى صورت مى‌گيرد. پس از تعارفات طرفين، خانوادهٔ دختر کاغذى برمى‌دارند و صورت صداقيه را مى‌نويسند و طرفين امضاء مى‌کنند.
در مراسم بعدى انگشتر و يک قواره پارچه براى نامزدى به خانهٔ دختر مى‌برند و عده‌اى از زنان به‌عنوان جامه‌برى به‌همراه آنها مى‌روند و قرار عقدبندان نيز در ضمن آن تعيين نمى‌شود.
هنگام عقد، دو کله قند جلوى عاقد گذاشته مى‌شود. عاقد دو کله قند را به‌هم مى‌زند و دو تکه سر قند را که مى‌افتد برمى‌دارد و به مجلس عروس مى‌برند. در آن مجلس دو تکه قند را روى پارچهٔ سفيدى که روى سر عروس انداخته‌اند مى‌سايند تا دختر سفيدبخت شود.
از همان قند سائيده شده چاى شيرين تهيه مى‌کنند و به عروس و داماد مى‌دهند و بقيه سرقندها را به منزل داماد مى‌فرستند تا مراسم ”نارزدن“ و شبى که عروس را به خانه داماد مى‌برند نگه مى‌دارند. بعد از خطبهٔ عقد، برادرخواندهٔ داماد او را به اتاق عروس مى‌فرستد. داماد و عروس مقابل آينه بزرگى قرار مى‌گيرند. داماد انگشتر به دست عروس مى‌کند و مادر عروس يک سکه طلا به داماد مى‌دهد و روى او را مى‌بوسد.
بعد از مراسم، مادر عروس به‌عنوان جا خالى يک لباس براى داماد مى‌فرستد. يک ماه بعد به‌عنوان ”از گريز درآوردن عروس“ مهمانى مى‌دهند و خلعت مى‌برند.
معمولاً ميان عقد کردن و بردن عروس به خانه داماد فاصله مى‌افتد. قبل از عروسي، جهيزيه عروس با تشريفات مخصوص در چند خوانچه به خانه داماد برده مى‌شود. در اين شب که ”باغ داماد“ نام دارد، شب بيدار هستند و شادى مى‌کنند و داماد را به حمام مى‌برند و با صداى دهل و سرنا و رقص‌کنان او را همراهى مى‌کنند.
شب عروسي، وقت خارج شدن عروس از منزل پدرش، پدر يک قرص نان به کمر دختر مى‌بندد تا برکت وارد خانهٔ شوهر شود و او را سفارش مى‌کنند. عروس طى مراسمى به خانهٔ داماد مى‌رود. يکى از مراسم بردن عروس مراسم نار زدن است. عروس هنگام ورود به خانه داماد از روى مجمعه مسى عبور مى‌کند و داخل حجله مى‌شود.
در برخى محله‌هاى قوچان، مراسم ”داماد سلطاني“ رسم است. در مناطق روستائى شهر قوچان، مراسم کشتى پهلوانان محلى در مراسم عروسى برپا مى‌شود.
نظرات (14)