باران خواهی در مازندران

مراسم باران‌خواهى
مراسم به اين صورت اجرا مى‌شود که اهالى روستا همگى به امام‌زاده، مسجد يا ميدان بزرگ روستا و يا خارج از روستا مى‌روند دعا مى‌کنند و ملا ياسيد گوشه‌اى از جلد قرآن را خيس مى‌کند و يا منبر را به اين نيت که باران ببارد با گلاب مى‌شويد.


همچنين مرسوم است که همه مردم شير و برنج جمع مى‌کنند و با آن شيربرنج درست کرده و مى‌خورند و مقدارى از آن را روى پشت‌بام مى‌ريزند تا باران ببارد. 
 يکى از مراسم رايج در هنگام خشکسالى و از مراسم باران‌خواهى به زبان محلى شيلون يا شيلان گفته مى‌شود. اهالى ده در اين مراسم مواد اوليه براى پخت شيربرنج يا آتش جمع‌آورى مى‌کنند.

 در روز معنى در مکان مقدسى مانند تکيه، امام‌زاده يا در اطراف درخت مقدس جمع مى‌شوند. پس از پختن آش به‌وسيلهٔ زن‌هاى محل مراسم دعا و روضه‌خوانى انجام مى‌شود و از خدا طلب باران مى‌کنند. 
از ديگر عقايد مردم منطقه در اين زمينه گذاشتن پايه منبر در آب يا ريختن آب به روى فردى سيد است

نظرات (0)

هیچ نظری در اینجا وجود ندارد

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بعنوان یک مهمان
پیوست ها (0 / 3)
مکان خود را به اشتراک بگذارید

مطالب مشابه

insert_link

local_library آموزش یوگا - واقعیتی عمیق در عملكرد هیپن

insert_link

local_library آموزش یوگا - واقعیتی عمیق در عملكرد هیپن

insert_link

local_library آموزش یوگا - مبحثی در شناخت تمرکز و تربی

insert_link

local_library آموزش مطالعه - علاقه مهم ترین شرط در تمر