Open Source Content Management

قطعه ای است که به کشت منتخب و گسترده ای از گیاهان شامل درختان ، درختچه ها و بوته ها با اهداف معرفی گونه های بومی و غیر بومی و گسترش مجموعه های آنها جهت دستیابی به امکانات مختلف آموزشی ، پژوهشی و تفریحی اختصاص یافته است . این قطعه در ضلع جنوب غربی باغ گیاهشناسی ملی ایران با مساحت حدود ۱۴ هکتار جهت کاشت گونه های مختلف درختی , درختچه ای و بوته ای در نظر گرفته شده است . 
در ابتدای این قطعه دو در یاچه و برکه ای احداث گردیده که توسط رودخانه ای آب وارد دریاچه ها می گردد . همچنین در این قطعه جاده اصلی به طول ۷۲۰متر و ۶۴۰۰ متر پیاده رو به عرض ۲متر جهت دسترسی به قسمتهای مختلف و نیز سه دهنه پل روی رودخانه و بین دریاچه ها نصب گردیده است . 
جهت آبیاری گیاهان سیستم آبیاری تحت فشار( بارانی ) در نظر گرفته شده كه به مرحله اجرا در آمده است . در حال حاضر عملیات آماده سازی عرصه شامل خاکریزی و تسطیح قطعات به پایان رسیده و عملیات زراعی و کاشت گونه های مناسب و پیش بینی شده در دست اجرا می باشد. 
گونه های موجود در عرصه شامل : سرو شیرازی( Cupressus sempervirens ) ، سرو نقره ای ( Cupressus arizonica )، زبان گنجشک( Fraxinus rotundifolia )، توت( Morus alba ) ، اقاقیا ( Robinia pseudocacia ) ، سپیدار( Populus alba )، داغداغان( Celtis australis )، انار( Punica granatum )، چنار ( Platanus orientalis ) و عرعر ( Ailanthus altissima )می باشد. اطراف دریاچه با استفاده از چمن و گیاهان پوششی و گلهای فصلی طراحی گردیده است .