این گیاه در مناطق معتدل درخت تنومندی به ارتفاع سه تا چهار متر تولید می‌کند و گل‌های کم‌پَر و پُرپَر آن به رنگ سفید، صورتی و قرمز در ماه‌های خرداد تا مهر ظاهر می‌شود.
این گیاه پاجوش زیاد تولید می‌کند، چنانچه از آن به خوبی مراقبت به عمل نیاید، بوته‌زار بدنمایی ایجاد می‌کند. باید توجه داشت که شیرهٔ گیاهی این درخت زینتی سمی است. بوتهٔ آن را در زمستان در حرارت حدود ۸- ۶ درجه نگهداری می‌کنند تا دورهٔ استراحت زمستان را طی کند. باید در فصل پاییز همه شاخه‌های پاجوش و شاخه‌هایی که گل تولید کرده را هرس کرد.این گیاه مورد حملهٔ شته - شپشک قرار گرفته و گل‌ها چسبناک و کم‌پشت و گیاه ضعیف و بالاخره خشک می‌شود.
از گونه‌های معروف آن نریوم اولیندر است. تکثیر آن از طریق قلمه در بهار و تابستان در ماسه یا آب معمولی است و خاک باغچه با کود فسفره و کود طبیعی مناسب است