▪ اریکا از خانواده اریکاسه‌ها (خلنگی‌ها)
برویرهای دماغه امید نیک که انواع بسیاری از آنها را در آغاز قرن بیستم میلادی می‌کاشتند پس از مدتی فراموش شدن دوباره مد روز شده است.
این گیاهان برای تزئین سرسراها و راهروهای شیشه‌دار و به‌طور کلی قسمت‌های سرد ساختمان‌ها مزایای فوق‌العاده‌ای در بر دارند و از جمله گیاهان گلخانه‌های سرد به حساب می‌آیند.
لذا برخی از گونه‌های اصلی و پاره‌ای از واریته‌های آنها که به آزالیای هندی شباهت دارد پرورش داده می‌شود. مثلاً گونه‌هایی که نسبت به سرما حساسیت بسیار دارد و در دره‌های رود «الوار» و گونه‌ای به نام ( اریکا گراسیلیس ) که تقریباً روستیک است در شرق فرانسه کاشته می‌شود.
فصل گلدهی این گل رویایی بسیار متفاوت است مثلاً (اریکا گراسیلیس) با گل‌های زنگوله مانند خود در پائیز و (اریکا هیه مالیس) با گل‌های لوله‌ای خود در زمستان و (اریکا ایکس ویلمری) با گل‌های لوله‌ای دراز خود در اواخر زمستان و اوایل بهار گل می‌دهند.
خاک این گلدان باید خاک مرغوب غنی و سبکی باشد برای همین منظور از خاک سیاه به همراه خاک برگ استفاده می‌کنند.
باید به این گیاه به‌طور مرتب آب داد زیرا هرگز تحمل رطوبت و خشکی مفرط را ندارد.
