نقش پنهان

آه, اي مردي كه لب هاي مرا

        از شرار بوسه ها سوزانده ئي

        هيچ در عمق دو چشم خامشم

        راز اين ديوانگي را خوانده ئي

         

        هيچ مي داني كه من در قلب خويش

        نقشي از عشق تو پنهان داشتم

        هيچ مي داني كز اين عشق نهان

        آتشي سوزنده بر جان داشتم

         

        گفته اند آن زن زني ديوانه است

        كز لبانش بوسه آسان مي دهد

        آري, اما بوسه از لب هاي تو

        بر لبان مرده ام جان مي دهد

         

        هرگزم در سر نباشد فكر نام

        اين منم كاينسان ترا جويم بكام

        خلوتي مي خواهم و آغوش تو

        خلوتي مي خواهم و لب هاي جام

         

        فرصتي تا بر تو دور از چشم غير

        ساغري از باده هستي دهم

        بستري مي خواهم از گل هاي سرخ

        تا در آن يكشب ترا مستي دهم

         

        آه, اي مردي كه لب هاي مرا

        از شرار بوسه ها سوزانده ئي

        اين كتابي بي سرانجامست و تو

        صفحه كوتاهي از آن خوانده ئي!