بدین ترتیب می توانیم بگوئیم كه حداقل از دو هزار سال پیش تاكنون اثر انگشت را برای معرفی اشخاص به كار برده اند . ولی از ِآگاهی بر اختصاصی و انفرادی بودن اثر انگشت افراد تا سازماندهی این آگاهی به شیوه ای علمی ، تفاوت بسیار است .نخستین كاری كه در زمینه انگشت نگاری و سازماندهی آن صورت گرفت ، تلاشهای مارچلومالپیگی در سال ۱۶۸۶ میلادی بود . مالپیگی ، استاد كالبدشناسی در ایتالیا ، خطوط برجسته نوك انگشتهای انسان را در زیر میكروسكوپ مورد مطالعه قرار داد . او متوجه شد كه این خطوط برجسته با طرحهایی حلقوی و مار پیچی مرتب شده اند .نخستین بار از انگشت برای شناسایی زندانیان ، رسما در سال ۱۸۵۸ در اروپا استفاده كردند . چند سال بعد ، نخستین كتاب درباره استفاده احتمالی از اثر انگشت ، انتشار یافت . در این كتاب ، روش انگشت نگاری یا استفاده از یك لایه بازك مركب چاپ ، شرح داده شده بود كه تا امروز نیز كار برد دارد.در سالهای ۱۸۸۰ – ۱۸۸۹ ، سر فرانسیس گالتون دانشمند انگلیسی ، دست اندركار تدوین روشی برای طبقه بندی اثر انگشت اشخاص شد . چند سال بعد یكی از ماموران پلیس لندن به نام سر ادوارد هنری ، روش او را آسانتر كرد . بلافاصله پس از آن ،استفاده از اثر انگشت به عنوان وسیله ای برای شناسایی افراد و كشف جرم ، تقریبا در تمام كشورها آغاز شد .
آیا می دانستید كه امروزه در بسیاری از بیمارستانها ، از نوزادها بلافاصله پس از تولدشان انگشت نگاری به عمل می آید ؟ این نیز وسیله ای است برای شناسایی نوزادها .
