●پشتیبان فرزندتان باشید
در سراسر آمریكا، گزارش های فراوانی پیرامون كردار معلمان ساكن این سرزمین نگاشته شده كه در اكثرشان از كج رفتاری های برخی از آنان سخن به میان آمده است. از جمله مواردی كه چندان شگفت انگیز نبوده، بلكه عادی تر است، وجود مربیانی است كه به واقع نمی توانند اطلاعات و مهارتهای مورد نیاز شاگردان را به اقتضای دانش پایه (كلاس)، در اختیار آنان قرار دهند.
این مشكل تا چه حد گسترده است؟ كسی قادر به پاسخگویی نیست؛ چرا كه هیچ گونه آمار مربوط به شایستگی آموزگاران نگهداری نمی شود. «باب چیس»،رئیس انجمن ملی آموزش و پرورش، این مورد را همچون «چند عدد سیب نایاب» بین ۶/۲ میلیون معلم در ایالات متحده می انگارد. ولی «ماری جومك گرات» ، وكیل دعاوی ساكن شهر سانتا باربارا [ایالت كالیفرنیا] كه در كمك به آموزشگاهها از لحاظ خاتمه دادن به خدمت مربیان ناصالح، كارشناس است، با همیاری ۵۰ هزار مدیر سرتاسر مملكت به پژوهش پرداخته و به این پیامد دست یافته است كه افزون بر ۱۸ درصد از معلمان مدارس از جهات مختلف در سطح ایده آلی نیستند.
«سال كوپرمن» ، رئیس مشورتی آموزش و پرورش وابسته به مؤسسه گسترش آموزشگاههای جدید آمریكا واقع در واشنگتن دی سی، بر این باور است كه میزان حقوق و دستمزد معلمان كه از سوی اتحادیه پرداخت می شود، عمدتاً بر اساس وقتی تعیین می شود كه صرف نظام آموزشی می شود تا لیاقت فردی.
وی در دنباله سخنانش می افزاید: برای یك معلم نالایق، انگیزه بهبودی و پیشرفت وجود ندارد و به ازخودگذشتگی و ایثار مربی صالح، پاداشی داده نمی شود. از همین رو پدر و مادر باید امیدوار باشند كه فرزندشان دارای معلمی است كه به پشتوانه ارزشها و مزیت های آموزشی می تواند در این پهنه كارایی خود را بنمایاند.
●اگر فرزندتان از این بابت، زیاد شانس نیاورده باشد، چه باید بكنید؟
۱ _ فوراً دست به كار شوید.
«كوپرمن» در این باره چنین توصیه می كند:
- چنانچه از لحاظ مسائل تحصیلی بچه خود با معضلی روبه رو گشتید، هیچ گاه تا وسط نیم سال تحصیلی صبر نكنید. در غیر این صورت ممكن است معلم و یا مدیر شما را متقاعد كند كه چون تقریباً وسط نیم سال تحصیلی است، بهتر است تا پایان سال تحصیلی تأمل نمایید.
۲ _ راجع به مسائل خاص خود، مستقیماً با معلم فرزندتان صحبت كنید.
اگر در مورد وضعیت تحصیلی فرزندتان پیشرفتی حس نمی كنید، زمانی را برای ملاقات با مدیرش معین سازید. اعتراض هایتان را كتباً نوشته و برای اثبات ادعاهای خویش، مداركی ضمیمه شكواییه تان كنید. مثلاً می توانید نمونه ای از غلط نویسی فرزندتان در مشق شب را به معلمش یادآور شوید.
«مك گرات» می گوید: در صورتی كه ایرادهایتان را روی كاغذ نیاورید، نماینده اتحادیه معلمان خواهد گفت كه شكوه های والدین صرفاً شایعات بی اساس اند.
۳ _ با پدر و مادران دیگری كه درگیر مشكلات مشابه اند، به رایزنی بپردازید. چنانچه سایر والدین هم دچار گرفتاری هایی از این قبیل اند، با آنان مشورت كنید.
«كوپرمن» اظهار می دارد: مدیری كه با چند پدر و مادر ناراضی روبه رو شود، ملزم می گردد كه به اقدامات سریع دست یازد.
۴ _ اگر فرزندتان را در مدرسه تنبیه بدنی كردند، كتباً اعتراض كنید.
«مك گرات» بر این باور است: تا جایی كه اطلاع دارم، بچه ها در مدارس ندرتاً تنبیه بدنی می شوند. معلمان بدرفتار می دانند كه در صورت انجام شدید این عمل، در بدن دانش آموزان آثار كاملاً آشكاری به چشم می خورد كه می شود كتك خوردن آنها را ثابت كرد.
۵ _ چنانچه در امور تحصیلی فرزندتان پیشرفتی حس نمی كنید، كلاسش را عوض كنید.
«كوپرمن» می گوید: مدیرانی كه به پدران و مادران می گویند خب اشكالی ندارد، اجازه دهید ما به معلم كلاس... فرصت دیگری بدهیم، می كوشیم راهكار اداره كردن كلاس را به وی بیاموزیم، اما همین حالا فرزندتان به معلم بهتری نیاز دارد، در حقیقت والدین را آرامش می بخشند.
۶- هنوز ناراضی هستید؟
مدارك موجود خود را با مدیر و اعضشای هیأت مدیره بازبینی كنید. اگر شما پشتیبان فرزندتان نباشید، پس چه كسی باید باشد؟
منبع: Red book
ترجمه: امیر دیوانی
Open Source Content Management 
نظرات (0)