بررسی مصرف مواد مخدر در میان معتادان مرد در ایران

 
     
 
 
 
 
 
 
 
   
   
 
این تحقیق با هدف بررسی توان پیش بینی مؤلفه های نظریه باورداشت تندرستی در میان معتادان مرد در ایران طراحی شده و به اجرا در آمده است. در این راستا، ۱۲۴ نفر داوطلب از معتادان مردی كه به مراكز درمانی خود معرف سازمان بهزیستی و مراكز خودگردان و تشكلهای مردمی، جمعیت آفتاب و تشكلهای مربوط به معتادان گمنام مراجعه كرده و مرحلهٔ اولیه درمان یا سم زدایی و نشانگان اولیه محرومیت را پشت سرگذاشته اند با استفاده از پرسشنامه محقق مورد مطالعه قرار گرفته اند. یافته های تحقیق نشان می دهند كه عامل منافع ادراك شده بالاترین توان را در پیش بینی نگرش مثبت معتادان نسبت به مصرف مواد مخدر دارد. بالعكس، از آنجا كه این معتادان بارها اقدام به ترك مواد مخدر نموده و مجدداً به مصرف آن پرداخته اند، باور داشت آنها نسبت به وخامت نتایج به دست آمده كمرنگ شده است . نتایج به دست آمده كلیه فرضیات در نظر گرفته شده، به استثنای فرضیه مربوط به قدرت پیش بینی عامل وخامت ادارك شده، را تأیید می كنند. همچنین این نتایج با یافته های بسیاری از محققان دیگر هماهنگی و مشابهت دارند.

پدید آورنده: عصمت فاضلی، فاطمه مولوی