غارها حفرههایی هستند كه به طور طبیعی در زمینی پدید آمدهاند. غارها غالباً به شبكه پیچیدهای از حجرهها و گذرگاهها متصلند كه درازایشان به چندین كیلومتر میرسد و به عمق زمین راه دارند.
در گذشته مدخل غارها پناهگاه جانوران و نیز آدمیان بود و بقایای آنها اطلاعات زیادی درباره شكلهای از بین رفته جانوران و زندگی انسان پیش از تاریخ به دست میدهد.
برخی غارها امروز هم مسكن جانورانند. انواع بیمهرگان، خفاشان، پرندگان، ماران و حتی تمساحها نیز ممكن است در غارها خانه كنند.اكثر غارها در نواحی سنگ آهكی یافت میشوند، چون سنگ آهك در آب باران (H۲O) حل میشود كه دیاكسید كربن (CO۲) را به صورت محلول در خود دارد. این محلول همان اسید كربنیك (H۲CO۳) یعنی اسید ضعیفی است كه میتواند سنگ آهك را بفرساید و تاثیرش در صورت افزوده شدن اسیدهای موجود در خاك و مستقیماً بیشتر میشود. اما بعضی سنگهای آهكی مثل گچ خودبهخود ضعیفند و نمیتوانند سنگینی بام غار را تحمل كنند.