|
اولین مردمی كه توتون را زراعت كرده و می كِشیدند، سرخ پوستان شمال و جنوب آمریكا بودند. موقعی كه كریستف كلمب و سایر كاشفان اولیه آمریكا، قدم به این قاره گذاشتند، متوجه شدند كه بومی های این سرزمین از توتون و تنباكو به صورت مختلف استفاده می كنند. مثلاً یك نوع چپق كشیدن بین سرخ پوستان رسم بود كه علامت صلح بود. گذشته از این، سرخ پوستان عقیده داشتند كه تنباكو خواص دارویی داشته و اگر آن را بكشند از بیماری ها در امان خواهند بود.
تنباكو برای اولین بار در قرن شانزدهم، به خاطر معروفیتی كه از نظر خواص داروئی داشت، به اروپا برده شد و چپق های مخصوص آن نیز در اروپا عرضه شد. در ۱۶۱۹، چپق های مختلفی در انگلیس ساخته شده و تعداد سازندگان این چپق ها آنقدر زیاد شدند كه حتی تشكیل یك صنف جداگانه را دارند. البته امروزه قسمت اعظم توتون به صورت سیگار به مصرف می رسد.
سیگار كشیدن هم یك عادت خیلی قدیمی است. كاشفان اولیه اسپانیائی متوجه این موضوع شدند كه اهالی بومی هند غربی و مكزیك چیزی به اسم برگ سیگار دود می كنند.
اهالی بومی هند غربی از یك نوع پوست نازك درخت نخل برای پیچیدن سیگار استفاده می كردند و در مكزیك هم غلاف ذرت را برای این منظور به كار می بردند.
اولین مردمی كه از كاغذ برای پیچیدن سیگار استفاده كردند اسپانیائی ها بودند. كشیدن سیگار در كشورهای نزدیك مدیترانه و دریای سیاه و خصوصاً نواحی تحت حكومت تركیه به زودی رواج پیدا كرده و به شدت شایع شد. به طوری كه زمانی كه ارتش انگلیس، در سال های ۱۸۵۶- ۱۸۵۴ در «كریمه» می جنگیدند، سیگارهای تركی را كشف كرده و در بازگشت آن را به عنوان ارمغان با خود به لندن بردند، و بعد از چند سال، اولین كارخانه سیگار سازی در لندن افتتاح گردید.
|
Open Source Content Management 
نظرات (0)