نخستین زنی كه بر فراز آتلانتیك پرواز كرد«آملیا ارهارت» «AMELIA EARHART» بود.او توانست كاری را انجام دهد كه هیچ زنی تا به آن روز جرأت انجام آن را پیدا نكرده بود، او نخستین خلبان زن در جهان بود كه تلاش كرد دور دنیا پرواز كند.
او با این كار مسیر پرواز بر فراز آتلانتیك و راه را برای زنان دیگر هموار كرد تا بتوانند پا به دنیای خارج بگذارند و كارهایی را انجام دهند كه تنها مردان قادر به انجام آنها بودند.
آملیا ارهارت در كانزاس زندگی می كرد، مادرش آمی و پدرش رادیون نام داشتند. آملیا یك خواهر داشت به نام «موریل» كه به دلیل وجود یك كبوتر آبی در موزیك مورد علاقه اش از همه خواسته بود تا او را پیج pidge)) صدا كنند. آملیا دوران كودكی شادی را سپری نكرد زیرا كه پدر او فردی الكلی بود و اوضاع و احوال خانواده بسیار نابسامان بود. دوران نوجوانی او مصادف بود با جنگ جهانی اول و او داوطلبانه آمادگی خود را برای پرستاری اعلام كرد. بعد از پایان جنگ نام او در فهرست دانش آموزان دوره مقدماتی پزشكی در دانشگاه كلمبیا وارد شد. اگرچه او جزو شاگردان ممتاز مدرسه بود اما تصمیم گرفت به كالیفرنیا نزد خانواده اش برگردد. روزی با پدرش در یك نشست هوایی شركت كرد و در حدود ۱۰ دقیقه بر فراز لس آنجلس پرواز كردند. در همان لحظه بود كه او فهمید پروازكردن همان چیزی است كه می خواهد انجام دهد.
آملیا متوجه شد كه یك مربی پرواز زن به نام «آنیتا اسنوك» در لانگ بیچ كالیفرنیا وجود دارد. آملیا كلاسهای پرواز را با او طی كرد.
در ماه جولای آملیا یك هواپیما خریداری كرد و نام آن را «قناری» گذاشت.در اكتبر سال ۱۹۲۲ آملیا ركورد جهانی را شكست و ركورد بلندترین ارتفاع پرواز زنان كه در حدود ۱۴ فوت بود را به دست آورد كه بعد از چند هفته توسط «روت نیكولس» شكسته شد. سپس او هواپیمایش را فروخت و یك ماشین خرید. در ۲۷ آوریل سال ۱۹۲۶ «رایلی» با آملیا تماس گرفت و به او گفت آیا دوست دارد اولین زنی باشد كه بر فراز آتلانتیك پرواز می كند؟»
«جرج پوت من» یك ناشر اهل نیویورك بود كه از آقای «رایلی» خواسته بود زنی را پیدا كند كه بتواند بر فراز اقیانوس آتلانتیك پرواز كند. تابه حال هیچ زنی نتوانسته بود چنین مسافتی را پرواز كند.
و آملیا نیز هیچ تجربه ای راجع به هواپیماهای بیش از یك موتور نداشت و همچنین با ابزارآلات و وسایل این نوع هواپیماها نیز هیچگونه آشنایی نداشت. سپس آملیا در این پرواز به عنوان مسافر شركت كرد و قرار شد دو مرد به نام های «ویلمر استالتز» و «اسلیم گوردون» در این پرواز هواپیما را هدایت كنند. یكشنبه سوم ماه ژوئن سال ۱۹۲۸ آملیا به نووا اسكونیا رفت تا پروازش را شروع كند. شرایط جوی بد آب و هوا باعث شد كه این پرواز تا ۱۸ ژوئن به تأخیر بیفتد. آنها بیشتر مسیر را در مه غلیظ پرواز كردند و توانستند درجنوب «ویلز» فرود بیایند. البته تنها مقدار ناچیزی سوخت برای آنها باقی مانده بود.
آملیا به دلیل اینكه نخستین زنی بود كه توانست بر فراز آتلانتیك پرواز كند مورد توجه و تشویق بسیاری از مردم قرار گرفت، اما او بسیار ناراحت و غمگین بود زیرا ۲ نفری كه دراین پرواز او را همراهی می كردند هیچ توجهی به او نكردند.
م. شاطرانی
Open Source Content Management 
نظرات (0)