بیشتر پرندگان روی شاخه درختان می نشینند و بدون ترس از سقوط ،حتی هنگام وزدیدن بادهای تند ، می خوابند .
این راز در زردپی هائی نهفته است كه انگشتان را كنترل می كنند . به محض نشستن پرنده ، وزن بدن چنان زردپی ها را می كشد و سفت می كند كه انگشتان جانور خم میشود و شاخه را محكم می گیرند .
در انتهای زردپی های دیگری كه زیر استخوانهای چنگال قرار گرفته اند صدها برآمدگی كوچك قرار دارد . این برآمدگی درون غلاف های گیره مانند كاملا محم می شوند . سنگینی بدن پرنده روی سیم یا شاخه ، چفت شدن این برآمدگی های درون غلاف را تضمین می كند
