کهربا در واقع یک نوع «رزین» است و «رزین» به موادی گویند که بعضی از درختان ترشح می کنند، البته کهربا نوعی رزین فسیل شده است، بدین معنی که در زمانهای قدیم زمین شناسی به صورت صمغ از درختان کاج مخروطی شکل به نام «پیتوس ـ سوکسینیفرا» خارج شد و بعد خشک و سخت گردیده و به صورت فسیل و سنگ درآمده است.
این درختان بخصوص در دوران سوم زمین شناسی «دوره الیگوسن» فراوان بوده اند و گویا صمغ زیادی هم ترشح می کرده اند، به هرحال امروزه کهربا را در طبقات تشکیل شده در دوران سوم، مخصوصاً در نواحی دریای بالتیک جست و جو می کنند، قشری از طبقات سوم که این صمغ فسیل شده را ضمن فسیل قسمتهای دیگر کاج فراوان در بر دارد، به نام «زمین های آبی» نامیده می شود.
کهربا شفاف است و گاه کدر، شکننده هم هست، مشهورترین آن همان کهربای زرد است، اما برخی انواع قرمزرنگ شفاف نیز دارد، به مقدار کم به رنگ سفید کدر نیز یافت می شود، در موارد قلیایی محلول و در آب غیر محلول است. امروزه کهربا را بیشتر برای ساختن تسبیح، گردنبند، ابزارهای زینتی کوچک، مهره و چوب سیگار مورد استفاده قرار می دهند.
در قرن نوزدهم یک مهندس آلمانی برای استخراج کهربا از زمین های ساحلی شیوه ویژه ای ابداع کرد که سبب استخراج فراوان کهربا شد و قیمت آن را در بازارهای جهانی خیلی کاهش داد، این مهندس در عمق ۲۵ متری سواحلی که به لهستان و شوروی سابق تعلق داشت، قشری از خاک رس آبی رنگ کشف کرد که سرشار از قطعات کهربا بود.
● کهربا چگونه دلربا شد
کهربا خیلی زود به صورت اشیای هنری ساخته شده همه کاخها و قصرهای سلطنتی اروپا را فرا گرفت، پادشاه «پروس» مجموعه ای از پوشش های دیواری را که با کهربا ساخته شده بودند به «پطر کبیر» تزار روسیه هدیه کرد، هنرمندان دوره «رنسانس» هزاران شیء زینتی و تزئینی، مجسمه و حتی لوسترهای بزرگ از سنگ کهربا ساختند و البته کهربا در بازار جواهرات نیز مقام شایسته ای داشت. در سال ۱۹۲۱ در یک حراج شهر «نیویورک» گردنبندی از کهربا را که به یک امپراتریس تعلق داشت، به نوزده هزار دلار آلمان آن روز فروختند.
باری، بدینگونه بود که کهربا کم کم دلربا شد.
http://cahroba.blogfa.com/post-۶.aspx
Open Source Content Management 
نظرات (0)