قاآني شيرازي - پير لال و كودك الكن

تكرار حروف نشان لكنت سخن گو است نه اشتباه تايپيست!
پيركي لال سحرگاه به طفلي الكن
مي شنيدم كه بدين نوع همي راند سخن
كاي ز زلفت صصصبحم شاشاشام تاريك
وي ز چهرت شاشاشامم صصصبح روشن
تتترياكيم و پيش ششهد للبت
صصصبر و تاتاتابم رررفت از تتتن
طفل گفتا : مممن را تتو تفليد مكن
گگگم شو ز برم اي كككمتر از زن
مي مي خواهي مممشتي به ككلت بزنم
كه بيفتد مغزت مميان ددهن؟
پير گفتا كه ووالله كه معلوم است
كه كه زادم من بيچاره ز مادر الكن
به ههفتاد و ههشتاد و سه سال است افزون
كه كه گنگ و لالالم بخخلاق ز من
طفل گفتا: خخدا را صصصد بار ششكر
كه برستم ز جهان از مملال و ممحن
مممن هم گگگنگم و مممثل تو تو تو
تو تو تو هم گگگنگي مممثل مممن
قاآني شيرازي