بیرون شد از گمار ... هوشنگ ابتهاج

توضیحات

دسته: یادگار خون سرو ... هوشنگ ابتهاج

بازدید: 641

بیرون شد از گمار

راه در جنگل اوهام گم است 
سینه بگشای چو دشت 
 اگرت پرتو خورشید حقیقت باید 
 وقتی از جنگل گم 
 پا نهادب بیرون 
و رها گشتی 
 از آن گره کور گمار 
ناگهان آبشاری از نور 
 بر سرت می ریزد 
 و آسمان 
 با همه پهناوری بی مرزش
در تو می آمیزد 
ای فراز آمده از جنگل کور 
هستی روشن دشت 
 آشکارا بادت 
بر لب چشمه خورشید زلال 
 جرعه نور گوارا بادت