|
تقریباً بیشتر مردم به این میوه و انوع آن علاقه دارند. حالا یا طالبی باشد یا خربزه یا هندوانه. یك چنین میوه ای كه امروزه این قدر محبوبیت دارد، حالا تعجب آور است كه بگوئیم تاریخچه آن به هزاران هزار سال پیش باز می گردد. خربزه در حقیقت یك میوه بومی آسیاییی است ( میوه بومی میوه ای است كه احتیاج به كشت ندارد و خود به خود در زمین می روید.)
بنابراین احتمالاً این میوه در چند هزار سال پیش از آسیا به ممالك دیگر دنیا برده شده است. رومی های قدیم، و احتمالاً یونانی ها همان اندازه كه ما حالا به این میوه علاقه داریم، آن را دوست داشته اند. اولین كشوری كه در قرون اخیر اقدام به كشت خربزه كرده، كشور فرانسه در حدود ۳۰۰ سال پیش بود.
تمام انواع خربزه به خانواده كدو قلیانی تعلق دارند. كه البته خیار و كدو تنبل هم از این خانواده می باشند.
خربزه یك گیاه بالا رونده است كه در خاك های گرم و غنی و حاصلخیز خوب رشد می كند. در آب و هوای خنك تر، خربزه را در گلخانه یا روی تخته های پهن پرورش می دهند.
در حقیقت خانواده خربزه، در اصل شامل دو نوع بود. طالبی كه در آسیای جنوبی می روئید و هندوانه كه در قاره گرمسیری آفریقا به عمل می آمد. اما با گذشت قرنها، زراعت این میوه در تمام نقاط دنیا پراكنده و انواع مختلفی از آن پرورش داده شد.
مسكملون ( یا طالبی) اسم خود را از musk كه به معنی مشك است، به خاطر بوی ضعیف مشك مانندی كه دارد، گرفته است. همانطور كه می دانید به طالبی گرمك یا كانتالوپ نیز گفته می شود. كازابا كه یك نوع خربزه بزرگ است، پوستی صاف و مایل به زرد دارد. این نوع خربزه، دیرتر می رسد و بهتر و بیشتر از سایر انواع خربزه می ماند.
خربزه، دارای پوست ناصافی بوده و گوشت آن سبز روشن است. هندوانه بزرگتر و آب دار تر از خربزه است.
|
Open Source Content Management 
نظرات (0)