خلاصه تاریخچه تنیس

تا آنجا که شواهد تاریخی در این مورد نشان می دهد ، ورزش تنیس طی قرون 12 و 13 میلادی ابتدا در کشور فرانسه ابداع شد. اما ارائه جدی این ورزش در سال 1872 میلادی بود که سرگرد هاری جم این ورزش را در شهر لمینگتن( انگلستان) به مردم معرفی کرد . 
در آن زمان مقررات و خصوصیات این ورزش بآنجه اکنون می بینیم تفاوت بسیار داشت . در سال 1877میلادی ، اولین بار در دنیا مسابقات تنیس با مقررات و قوانین بخصوصی در زمینهای تنیس "باشگاه تنیس و کروکت ال انگلند" ویمبلدون برگزار گردید، محلی که هم اکنون بزرگترین مسابقات تنیس دنیادر آن برگزار می شود.
 

تاریخچه تنیس در ایران

ظهور ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد. پیش از این در فاصله سالهای (1315-1318) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شادروان شکوهی گشایش یافت . ورزشگاه شهید شیرودی ( امجدیه سابق) نیز همزمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی افتتاح و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال 13188 در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر حضور اتباع انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیم های آبادان و تهران به سالهای 1317-1320بر می گردد. 
پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تاسال 1322 جریان داشت که برادران نعمانی ( هانری وژوزف ) در صدر بازیکنان قرار داشتند .از سال 1322-1332مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت.) 
اولین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود 1959 بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت 31 سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعا 64 بازی آنجام داده است ) که حاصل آن 32 برد و32باخت بوده : 
بیشترین برد از آن منصور بهرامی با 24 برد. 
بیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با 17 برد . 
بیشترین بازی برنده دوبل ازآن کامبیز درفشی جوان با 12 برد. 
بهترین تیم دوبل از آن کامبیز دزفشی جوان و مصطفی صالح با 6 برد . 
طولانی ترین بازیها از آن کامبیز درفشی جوان با 22بازی . 
و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با15 سال است.
 

رنگ ها در آرايش

رنگ ها همچنين به انواع سرد و گرم تقسيم ميشوند. بعضي رنگها هم با توجه به سايه، تمايل به رنگي ديگر، روشني و تيرگي، سرد يا گرم خوانده ميشوند. در ترکيب رنگ سفيد و قرمز، اگر رنگ سفيد بيشتر باشد، رنگ صورتي حاصل سرد و اگر قرمز بيشتر باشد رنگ گرم است.
آبي رنگ سرد است و در پوستهاي روشن، آبي تيره رنگ پوست را بيشتر نشان ميدهد. در حاليکه در پوست تيره، آبي روشن اين کار را انجام ميدهد. رنگ سبز رنگ سرد است، قرمز رنگ گرم و محبوب بيشت افراد است و با بيشتر رنگها به راحتي ترکيب ميشود.
سياه رنگ خنثي است و با رنگهاي ديگر به سادگي قابل ترکيب است. سفيد نيز رنگ خنثي است. خاکستري رنگي سرد و خنثي است که با بسياري از رنگهاي ديگر ترکيب ميشود، به خصوص با رنگها گرم مثل زرد، قرمز و نارنجي.
با کمي اطلاعات درباره رنگها ميتوانيم رنگهاي مناسب براي آرايش را آسانتر انتخاب کنيم. براي انتخاب رنگ فونديشن و پودر با توجه به رنگ پوست و سايه زير پوست، کرم پودر مناسب را که به رنگ اصلي پوست شبيه تر است انتخاب ميکنيم.
براي ابروها، که رنگ مناسب آنها را خوش فرم تر و پرتر نشان ميدهد، نيز رنگ مناسبي برميگزينيم. براي موهاي جوگندمي از مداد ابروي خاکستري و براي موهاي قرمز از مداد ابروي قهوه اي روشن استفاده ميکنيم. براي افرادي که موهاي مشکي و پوست تيره دارند، رنگ مداد ابروي زغالي پيشنهاد ميشود.
سايه چشم که براي زيباتر نشان دادن چشمها استفاده ميشود در رنگهاي متنوعي ساخته ميشود. 
براي کساني که چشم کوتاه دارند، رنگ روشن چشم را بزرگتر نشان ميدهد. با شناخت کمي درباره رنگها و ترکيب آنها ميتوانيم با کمي دقت، رنگ متناسب با چشم را انتخاب نماييم که حتما با مدل و رنگ لباس هماهنگي داشته باشد.
در مورد رژ لب، خانم هايي که پوست روشن دارند، رژ لب تيره را براي آرايش خود کمي زياد ميدانند و رنگهاي شفاف و روشن را ترجيح ميدهند و خانمهايي که پوست تيره دارند آسانتر طرف رنگهاي شاد و تند ميروند. البته با توجه به مد، فصل و رنگ لباس، اگر لازم باشد ميتوانيم رنگ دلخواه را با ترکيب چند رنگ به دست بياوريم. خانمهايي که موهاي بلوند، سفيد و خاکستري دارند ميتوانند از رژ لبهاي صورتي روشن، قرمز روشن و نارنجي کم رنگ استفاده کنند. براي موهاي قرمز، رژ لب هلويي، صورتي، قرمز روشن و شفاف توصيه ميشود. خانمهايي که موهاي مسي و شرابي دارندميتوانند رنگهاي فوق را به صورت تيره تر استفاده کنند. براي موهاي قهوه اي روشن و متوسط رژ لب صورتي، قرمز مرجاني، قرمز شرابي، قهوه اي روشن و رنگهاي در اين رديف و براي موهاي قهوه اي تيره و مشکي، رنگهاي فوق در طيفهاي تيره تر مناسب هستند.

آرايش گام به گام

اولين گام براي آرايش توجه به ابروان است. ابروان نقش قاب را براي چشم بازي ميکنند، يک تصوير زيبا در قاب زيبا و مناسب جلوه بيشتري پيدا ميکند. ابروان کمک ميکنند که چشمها و صورت قشنگي واقعي خودشان را بيشتر نشان دهند، البته در صورتي که مرتب و فرم گرفته باشند. 
بايد بيشتر سعي کنيم که ابروها را تا حد امکان طبيعي نگهداريم. بعضي ابروها فقط نياز به برداشتن چند تار مو بعضي با تغيير دادن فرم، کامل ميشوند. البته موقع برداشتن ابرو بايد توجه داشت که موها يکي يکي و در جهت رشد مو برداشته شوند. براي برداشتن ابرو حتما لازم است چند نکته رعايت شود. 
بايد تو.جه داشته باشيم که چگونه فرم ابروان را پيدا کنيم. مداد را در امتدا بيني تا گوشه داخلي چشم ميگذاريم، به اين ترتيب خط شروع ابرو مشخص ميشود. موهاي بين دو ابرو را بايد برداشت. مداد را کنار بيني ميگذاريم به طوريکه امتداد آن از وسط مردمک چشم بگذرد، و يا به طور عمودي روي صورت قرار ميدهيم تا از کنار لبه خارجي چشم عبور کند. حال محل بالاترين نقطه ابرو را مشخص ميکنيم. مداد را کنار بيني، در مسيري که از گوشه خارجي چشم عبور ميکند قرار ميدهيم تا نقطه انتهايي ابرو را مشخص کنيم. 
ابروي خوش فرم به زيبايي و جذابيت صورت ميفزايد تا حدي که حتي با حرکت ابرو و چشم ميتوانيم احساس خودمان را نيز ابراز کنيم. وقتي ابروها باريک و بالا هستند به صورت حالتي ميدهند که بيننده را بيشتر متوجه ابروها ميکند تا ساير اعضاي صورت. 
ابروهايي که فاصله بين آنها زياد باشد و گوشه خارجي ابرو کمي رو به پايين باشد نگاهي خالي و بيتفاوت به چشم ميدهد. 
ابروهاي پهن و نزديک به هم چهره را اخم آلود و ترشرو نشان ميدهد. 
فاصله طبيعي بين دو چشم در ابروهاي طبيعي برابر است با پهناي يک چشم. 
در چشم هاي نزديک به هم بايد فاصله ابروها را به اندازه پهناي يک چشم بگيريم و اشکالي ندارد که مداد اندازه گيري کمي در گوشه داخلي چشم به طرف چشم قرار بگيرد. 
براي چشم هاي دور از هم نيز فاصله دو ابرو را به اندازه يک چشم فرض ميکنيم و مداد را جهت اندازه گيري کمي داخل تر قرار ميدهيم، البته در گوشه خارجي چشم.1 
در بعضي افراد ابروها رو به پايين رشد ميکنند که حتما بايد آنها را با قيچي کوچک مخصوص ابرو و مژه کوتاه کنيم و جالب است که در اين نوع ابروها حتي مژه ها هم مسير رشدشان به طرف پايين است و مستقيم همه آنها را ميتوانيم به وسيله فر مژه تاب بدهيم.