Open Source Content Management

▪ Linum usitatissimum 
این گیاه که الیاف محکمی دارد از ۵۰۰۰ سال پیش از میلاد مسیح، کشت می شده و در کتاب تورات به آن اشاره شده است. نام علمی گونه ی این گیاه، اوزیتاتی سیموم به معنی &#۰۳۹;&#۰۳۹;مفیدترین&#۰۳۹;&#۰۳۹; است که نمایانگر ارزش فراوان استفاه های گوناگون گیاه است. جوامع اولیه ساقه ی بذرک پوشاک تهیه می کرده اند و بعدها از آن برای تهیه نخ، طناب، تور ماهیگیری و همچنین بادبان استفاده می شده است. در اسطوره های توتنی (نژاد قدیم آلمانی) الهه هولدا این گیاه را به انسان معرفی کرد و هنر تابیدن نخ و پارچه بافی را به او آموخت. امروزه گیاه بذرک به مقدار فراوان به منظورهای تجاری بخصوص در ایرلند، اروپای شمالی و آمریکا کشت می شود .
از کوبیدن دانه های رسیده بذرک که تخم کتان نامیده می شود، ضماد مخصوص جهت درمان جوش و ورمهای پوستی تهیه می شود. دانه های گیاه دارای خاصیت تسکین درد می باشند و خارش و التهابات پوستی را از میان می برند. دم کرده ی تخم بذرک نیز خاصیت آرامش بخشی دارد و به علت لعابی که تولید می کند، گیاه پزشکان آن را برای درمان عفونتهای تنفسی مانند برونشیت (التهاب نایژه ها) و جمع شدن مایع در پرده ی جنب پیرامون ریه (پلورزی)، تجویز می نمایند. تخم کتان همچنین یک ملین قوی و موثر است. از تخم کتان روغن زرد روشنی به دست می آید که به روغن بذرک مشهور است. در قدیم از این روغن برای دفع سهل و راحت سنگهای صفرایی از بدن استفاده می شده، اما این استفاده ی پزشکی دیگر منسوخ گشته است. تا جنگ جهان دوم، روغن بذرک یکی از اجزای اصلی تهیه رنگها و مواد جلا دهنده بوده است د
گر چه کارخانه های سازنده ی رنگهای آلی، برای ساخت رنگها و همچنین نقاشها در تهیه تابلوهای رنگ و روغن، هنوز از روغن بذرک استفاه میکنند، با این حال، مواد مصنوعی به طور قابل ملاحظه ای جایگزین روغن بذرک شده اند. روغن بذرک یکی ز اجزای جلا دهنده ی لوازم منزل مانند مبلمان می باشد و برای پرداخت و جلا دادن کارهای چوبی از این روغن استفاده می شود. از تفاله ی تخم کتان نیز در تغذیه دام استفاده می گردد .
● زیستگاه طبیعی :
زاد و بوم گیاه بذرک نامعلوم است. این گیاه در بیشتر مناطق معتدل پراکنده است و به طور تجارتی در اروپای شمالی، شمال غربی ایالات متحده و روسیه کشت می شود. گیاه بذرک به طور وحشی تنها در کنارهایی جاده ها و زمینهای دست نخورده می روید .
● مشخصات ظاهری :
بذرک، یک گیاه یکساله ی زیبا و باریک است که طول آن به ۷۰ سانتی متر می رسد. ساقه های باریک گیاه از پایه بیرون می آیند. برگهای باریک و بدون ساقه آن شبیه نیزه هستند و با سه رگه مشخص شده اند. از اوایل تا اواخر تابستان گلهای آّبی کم رنگ که پنج گلبرگ دارند، ظاهر می شوند. به دنبال برگها، کپسولهای گردی به اندازه ی یک نخود به وجود می آیند که حاوی دانه های قهوه ای براق می باشند که همان تخم کتان است .

گیاهان آبزی مجموعه متنوعی است که در اصل از مناطق گرمسیر و آبهای گرم و شیرین به کشورهای اروپایی ،امریکا، ژاپن، و برخی کشورهای دیگر انتقال داده شده است و به طوره صنعتی تکثیر می شود ، و برای استفاده در آکواریوم های زینتی در اختیار مصرف کننده قرار می گیرد.کاشت این گیاهان در آکواریوم های بدون ماهی نوعی گلدان ابزی به شمار می رود که طراوت و جلوه خاص خود را دارد ، و در آکواریوم های دارای ماهی علاوه بر زیبائی چشمگیری که دارند همچنین نوع تعادل زیست محیطی برای ماهیان ایجاد می نمایند ، از جمله اینکه فضولات ماهیان را به عنوان کود مورد استفاده قرار داده و درمقابل اکسیژن داخل آب را تنظیم می نماید . و اگر تعادل تعداد و نوع ماهی با مقدار گیاه و حجم آکواریوم به درستی رعایت شود ، آنگاه خدمات لازم جهت ماهیان اعم از تغذیه ، بهداشت ، تصفیه آب و ... به صورت چشمگیری کاهش می یابد .
● مواردی که آگاهی به آن ضروری است عبارتند از :
۱) نحوه کاشت : به دو صورت می توان گیاهان آبزی را در آکواریوم کاشت الف : می توانید به جای آنکه تمامی کف آکواریوم را بستر دهید ، ضروفی مانند طشت ، یا گلدان ، به اندازه های دلخواه آماده کنید و بستر مربوط به کشت گیاه را در آن طشت ها و گلدان ها آماده کنید سپس آن را در آکواریوم قرار داده و انتهای ساقه گیاهان را با کمک انگشت در شن یا همان بستر مربوطه فرو کنید .
۲) نوع بستر : برا ی تهیه بستر لازم نیست راه دوری بروید کافی است به مقداره کافی شن معمولی که برای مصارف ساختمانی به کار می رود در اختیار داشته باشد ( فقط دقت کنید شن ها آلوده به مواد خارجی نباشد ) . همچنین لازم نیست که تمامی شن ا مورد نظر را شستشو دهید زیرا املاح موجود در آن برای ریشه گرفتن گیاهان لازم است ، اما پس از کف آکواریوم را به قطر سه سانتیمتر از شن ناشسته بستر دادید مجددا با یک لایه دیگر (حدود سه سانتیمتر) از شن کاملا شسته شده ولای گرفته روی بستر قبلی را پوشش دهید تا گل ولای موجود در شن ، آب آکواریوم را گل آلود نکند .
۳)شرایط نگهداری : گیاهان آبزی به همان آب و دمایی احتیاج دارند که ماهیان زینتی آکواریومی احتیاج دارند ، منظور ماهیان گرم آبی هستند که در آب شیرین زندگی می کنند . دمای ۲۲ درجه تا ۲۷ درجه و PH خنثی برای نگهداری مطلوب است ، همچنین نور طبیعی مناسب تر از نور مهتابی است ، به ویژه آنکه نور طبیعی چرخه منظم خواب و بیداری را برای گیاه و ماهی حفظ می کند و بدیهی است که گیاه زنده در شرایط طبیعی بهتر از هر کس و هرچیزمی تواند خودش را ترمیم کند .
۴) یکی از مهمترین عوامل پوسیدگی گیاهان در آکواریوم های خانگی استفده از دارو های گوناگون و به ویژه نمک در آب آکواریوم است که برای درمان یا نگهداری ماهی های بیمار به آب اضافه می کنند . لذا باید ضمن آنکه ماهی را از فروشگاه قابل اطمینان تهیه می کنید همچنین در صورتی که یکی از ماهی ها گرفتاره یکی از بیماری خاصی شد آن را از محل آکواریوم به ظرف دیگری منتقل نمود و پس از درمان کامل و طی دوره قرنطینه مجددا به آکواریوم اصلی باز گردانید . 

http://biology۸۲gu.blogfa.com/۸۵۰۱.aspx

گاهی اوقات ممکن است که مقدار عنصری در محیط ریشه کافی باشد ، اما متوجه می شویم که گیاه علامت هایی مبنی بر کمبود عنصری از خود نشان می دهد. این چنین مواقع دلیل این امر ممکن است مقدار اسیدیته باشد یا این که عنصر دیگری در رقابت با آن عنصر است .
● علائم کمبود عناصر غذایی :
▪ ازت : معمولا باعث ایجاد رنگ سبز روشن تا زرد می شود . به این ترتیب که ابتدا برگ های مسن پایینی تغییر رنگ به سبز روشن داده و سپس نوک برگ ها به رنگ زرد در می آیند .
▪فسفر : در ساختمان آدنوزین تری فسفات و آدنوزین دی فسفات قرار دارند که انرژی لازم را برای کار در گیاه انتقال می دهند . کمبودش باعث ضعف گیاه می شود .
▪ پتاسیم : معمولا به صورت سوختگی برگ ظاهر می گردد .
▪ منیزیم : باعث می شود سبزی پهنک برگ از بین برود .
▪ کلسیم : کمبود کلسیم از روی تشکیل ناقص و از هم پاشیدگی قسمت انتهائی گیاه تشخیص داده می شود .
▪ گوگرد : گیاهان دارای رشد ناقص و رنگ سبز روشن متمایل به زرد می باشند .
▪ آهن : کمبودش بیشتر در خاک های آهکی و قلیایی مشاهده می شود . غالبا به صورت رنگ زرد روشن در برگ ها ، به ویژه در برگ های جوان ظاهر می گردد . در این حالت فاصله بین رگبرگ ها ، زرد روشن و رگبرگ ها تیره تر می مانند و اصطلاحا به آن کلروز آهن می گوییم .
▪ منگنز : گوجه فرنگی ، حبوبات ، چاودار ، توتون و سایر گیاهان در صورت عدم وجود مقدار کافی منگنز دارای رشد ناقص و ارتفاع کوتاه می شوند ، علاوه بر آن نیز حالت کلروز در برگ های قسمت بالایی گیاه دیده می شود ، ولی رگبرگ ها هنوز سبز باقی مانده اند .
▪مس : تشکیل کیسه های صمغی زیر پوست ، خشک شدن سر شاخه ها در درختان میوه و خشک شدن نوک برگ های قدیمی در گیاهان دانه ریز از علائم کمبود مس می باشند .
▪ روی : در برخی موارد افزایش کود فسفره فراوان منجر به کمبود روی می گردد . زردی برگ های درختان گردو ، ایجاد لکه های رنگی در برگ های مرکبات و کوچک ماندن برگ های درختان همگی به کمبود روی نسبت داده شده اند .
▪ بُر: در pH هفت دارای بیشترین قابلیت استفاده می باشند . بسیاری از امراض فیزیولوژیکی گیاهان از قبیل ؛ چوب پنبه ای شدن داخلی سیب ، رنگ زرد یونجه ، پوسیدگی قسمت های کهوایی توتون ، شکاف برداشتن ساقه کرفس ، پوسیدگی مغر و قسمت های داخلی در چغندر همگی مربوط به کمبود بُر می باشند .
▪ کلر : نیاز بسیار کمی گیاهان به کلر دارند .
▪ مولیبدن : در کشت های خاکی افزایش آهک باعث بر طرف شدن مسئله کمبود مولیبدن در گیاهان می شود . این عنصر جهت تثبیت ازت در خانواده لگومینوزه ضروری بوده و در نتیجه کمبود آن منجر به بروز اختلالات متابولیکی در گیاه می شود