Open Source Content Management

اگر دوست دارید در منزلتان گلدان‌هایی متفاوت داشته باشید روش‌های سریع و کم‌هزینه‌ای وجود دارند که شما می‌توانید با اجرای آنها در کمترین زمان و با حداقل هزینه گلدانی خاص بسازید و به گوشه و کنار منزل زیبایی و طراوت ببخشید. در اینجا به بعضی از این روش‌ها اشاره می‌کنیم.
گل‌ها را در ظروف شیشه‌ای مخصوص بسته‌بندی مواد غذایی مانند خیارشور و یا انواع سس بچینید و آن را تا نیمه از آب پر کنید، سپس یک برگ زرورق و یک کاغذ رنگی نازک را روی هم بگذارید، به‌طوری که زرورق در زیر و کاغذ رنگی روی آن باشد سپس گلدان را در مرکز کاغذ قرار دهید. قبل از آنکه گلدان را روی کاغذ بگذارید سطح خارجی آن را کاملاً خشک کنید، کاغذ و زرورق را با هم از ۴ طرف به طرف بالا و لبه شیشه جمع کنید و با یک رشته ریسمان کنفی یا چند رشته نخ پرک رنگی به دور دهانه شیشه ببندید. در آخر گوشه‌های زرورق و کاغذ رنگی را که از دور گل‌ها بیرون آمده‌اند با دست مرتب کنید. چند گلدان کوچک و یا چند لیوان را در یک سبد توری فلزی قرار دهید. فواصل میان آنها و همچنین فاصله میان لیوان‌ها و دیواره سبد را با خزه پر کنید سپس لیوان‌ها را تا نیمه از آب پر کنید و هر یک از آنها را با یک نوع گل پر کنید. همچنین می‌توان در این سبد چند گلدان کوچک گل بنفشه یا همیشه‌بهار را به همین ترتیب چید.
در یک قوطی کنسرو خالی را با دقت بریده و جدا کنید. چند شاخه گل ژربرای ساقه بلند را انتخاب کنید و ساقه‌های آنها را تا حدود ۲۵ سانتیمتری از سر گل‌ها کوتاه کنید. قطعات بریده‌شده از ساقه‌ها را به یک اندازه و به اندازه ارتفاع قوطی کنسرو بریده و دور قوطی کنسرو بچسبانید به طوری که سطح روی قوطی را کاملاً بپوشانند.
یک قطعه نخ پرک را دور قوطی ببندید و به صورت پاپیونی گره بزنید. سپس قوطی را تا نیمه از آب پر کنید و گل‌ها را در آن قرار دهید.
گلدان‌های ساده سفالی را می‌توانید با چسباندن موزائیک‌های شکسته روی آنها تزئین کنید. 
با موزائیک‌های اضافی که در منزل دارید یک گلدان را به‌طور کامل پوشش دهید یا بخشی از آن را با چسباندن موزائیک زینت دهید. برای چسباندن موزائیک می‌توانید از چسب سیلیکون یا چسب کاشی استفاده کنید و پس از چسباندن آنها فواصل میانشان را با مقداری دوغاب پر کنید. غیر از موزائیک از وسایل دیگری که در منزل دارید نیز می‌توانید برای این منظور بهره بگیرید. به‌عنوان مثال می‌توان از قطعات چینی یا انواع دکمه نیز استفاده کرد.
از انواع قوطی‌های خالی مواد شوینده به‌عنوان گلدان استفاده کنید. تعدادی از این قوطی‌ها را در اندازه‌ها و رنگ‌های گوناگون انتخاب کنید و به‌صورت یک مجموعه در گوشه‌ای از آشپزخانه بچینید. قبل از قرار دادن گل در این قوطی‌ها آنها را خوب بشویید تا مواد شوینده در آنها باقی نمانده باشد

● نام علمی : Fragaria sp.و از خانواده Rosaceae و نام انگلیسی Strawberry
توت فرنگی گیاهی است علفی و چند ساله که بومی جنگلهای اروپاست و از قرن چهاردهم نوع وحشی آن بواسطه خواص دارویی آن معرفی شده است. 
در قرن ۱۸ بین دو واریته اروپایی و آمریکایی دو رگ گیری انجام شد و اجداد توت فرنگی های درشت میوه امروزی بوجود آمدند و در زمان صدارت اتابک اعظم توت فرنگی اصلاح شده به ایران وارد شد و در نقاط مختلف کشور کشت شده است. (رقم اتابکی). اخیراً هم ارقام مختلف و متنوعی از آن وجود دارد که برخی ارقام بهاره و برخی ارقام چهار فصله هستند. ارقام بهاره عبارتند از : اتابکی، آرمو، توری و تیوگا و ... که مناسب کشت در مزرعه می باشند. ارقام چهار فصله مناسب کشت های گلخانه ای عبارتند از : کاماروسو، گاویوتا، سیلوا و ...
سطح زیر کشت آن در ایران حدود ۲۳۰۰ هکتار بوده که عمده آن در استان کردستان می باشد. در اصفهان کشت مزرعه ای بسیار ناچیز و پراکنده است و کشت گلخانه ای آن حدود ۱ هکتار است.
● موارد مصرف و خواص دارویی توت فرنگی :
۱) مصرف میوه بصورت تازه خوری، پودر و یخ زده
۲) مصارف دارویی از قبیل : رفع تنگی نفس و سرفه های خشک، درمان تصلب شرائین، درمان اختلالات کلیوی، تقویت قلب، درمان درد مفاصل و روماتیسم، درمان اسهال، کاهش دهنده فشار خون و ...
قسمت های مصرفی : میوه ، برگ ، ریشه
● شرایط آب و هوا :
با توجه به شرایط آب و هوایی متنوع در ایران کشت آن در سراسر کشور گسترش یافته است. 
این گیاه در برابر سرما نیمه مقاوم است و نیاز سرمایی آن حدود ۲۰۰ تا ۴۰۰ ساعت دمای کمتر از ۷ درجه سانتیگراد می باشد و در زمستان اگر روی آن پوشیده شود تا دمای ۱۸- درجه سانتیگراد را تحمل خواهد کرد.
● وضعیت آب و خاک :
Ec مناسب آن حدود ۱ دسی زیمنز بر سانتیمتر است. از نظر میزان آب مورد نیاز جزء گیاهان پر آب است. خاکهای سبک شنی با مواد غذایی فراوان و زهکشی خوب مناسب کاشت توت فرنگی می باشد. PH مناسب خاک حدود ۶ تا ۷ را می پسندد.
● روش تکثیر :
ازدیاد توت فرنگی توسط استولون (رانر) می باشد بــدین ترتیب که در بهار یا پاییز بوته های جــدید را که ریشه دار باشند به زمین اصلی انتقال میدهند. فاصله کاشت بوته ها حدود ۴۰ سانتیمتر می باشد که بصورت جوی و پشته ای انجام میگیرد. تراکم کاشت آن حدود ۳۱۲۵۰ بوته در هکتار است. در کشت های گلخانه ای در مترمربع حدود ۶ بوته کشت می شود.
● برداشت :
برداشت توت فرنگی در مزرعه بایستی صبح یا عصر انجام شود و میوه کاملاً قرمز شده باشد و بایستی بلافاصله پس از برداشت محصول را خنک بسته بندی نموده و به بازار مصرف ارسال کرد. در ارقام گلخانه ای هم در طول سال بطور مرتب برداشت انجام می شود.
▪ عملکرد : میزان تولید توت فرنگی در شرایط مزرعه ای در ایران حدود ۵ تا ۷ تن در هکتار است در حالیکه در کشت های گلخانه ای (ارقام همیشه بارور) حدود ۸۰ تا ۱۰۰ تن در هکتار می باشد.
▪ آفات مهم توت فرنگی :
شته، کنه، سرخرطومی جوانه، زنجره، سن، تریپس، طوقه بر و ...
▪ بیماریهای مهم توت فرنگی :
لکه برگی، بلایت برگ، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه، پوسیدگی ناشی از بوتریستی، نماتود و ..
کاشت و پرورش نشاء توت فرنگی واریته کاماروسو (یکی از ارقام چهار فصله مناسب کشتهای گلخانه ای) 
کاماروسو یکی از ارقام چهار فصل و بسیار مهم توت فرنگی در جهان است. زود رس و دارای میوه های درشت و سفت می باشد. وزن متوسط هر میوه حدود ۳۰ تا ۴۰ گرم است. عملکرد هر بوته ۷۰۰ گرم در سال است. دارای برگهای بزرگ و پهن می باشد. این رقم مناسب کشت های گلخانه ای است. کشت آن در تهران و جنوب کشور رضایتبخش بوده است.
● شرایط عمومی مناسب جهت کشت و پرورش
ـ درجه حرارت مطلوب در شبانه روز ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتیگراد
ـ رطوبت نسبی بالای ۴۰ درصد
ـ خاکهای شنی یا رسی شنی با زهکشی مناسب
ـ کیفیت آب در حد ۸۰۰ میکرو موز (حداکثر ۱۱۰۰ میکروموز)
ـ اسیدیته یا PH خاک در حد ۵/۶ تا ۵/۷
ـ فاصله بوته ها حدود ۴۰ سانتیمتر بصورت جوی و پشته ای
ـ تراکم بوته حدود ۶ بوته در متر مربع
ـ مقاوم به آفات و بیماریها می باشد
ـ استفاده از مالچ (خاکپوش) روی بستر کشت جهت جلوگیری از توسعه آفات و بیماریها و علفهای هرز
ـ حذف دستکها (رانرها) جهت تقویت میوه دهی بوته ها
ـ استفاده از کودهای کامل (عناصر میکرووماکرو) در تغذیه گیاه
ـ انجام آبیاری مناسب (آبیاری قطره ای به منظور کاهش آلودگیها در گلخانه)
ـ دارا بودن نیاز نوری بالاتر نسبت به سایر محصولات سبزی و صیفی گلخانه ای
ـ در روزهایی که بیشتر از ۱۳ ساعت نور به آن تابیده شود به جای گلدهی، ساقه خزنده می دهد و باردهی آن کاهش می یابد.

زعفران با نام علمی ( .Crocus Sativus L ) از خانواده زنبقیان (Iridaceae) گیاهی علفی، چند ساله، بدون ساقه و پیازدار است. پیاز زعفران از نوع توپر و تقریبا کروی شکل با قطر ۳ تا ۵ سانتی متر و پوششی قهوه ای رنگ می باشد که در زیر خاک قرار می گیرد. هر پیاز ۶تا ۹ برگ باریک، نظیر برگ علفهای چمنی تولید می نماید. ریشه های زعفران ازنوع افشان هستند که از قــاعده پیازها و از روی دایــره محیطی آن می رویند. گل زعفران اولین اندامی است که در اوایل پاییز ظاهر می شود. در سال اول کشت، به علت ضعف پیازها و عدم استقرار کامل آنها در خاک و کشت عمقی، جوانه های گل توان کافی برای رویش ندارند و حتی برگها در سال اول دیرتر از معمول ظاهر می شوند. پوشش گل از سه کاسبرگ و سه گلبرگ همرنگ بنفش تشکیل می شود، به طوریکه تشخیص کاسبرگها از گلبرگها مشکل می باشد. تعداد پرچمها سه و طول میله پرچم دو برابر بساک است. بساک زعفران زرد رنگ می باشد. مادگی در مرکز گل قرار گرفته و دارای یک تخمدان است و از قسمت تخمدان خامه باریکی خارج می گردد. خامه طویل و کشیده بوده به رنگ زردکمرنگ است که به یک کلاله شفاف قرمز نارنجی سه شاخه ای به طول۳-۲ سانتی متر ختم می شود. سه کلاله همراه با خامه پس از خشک کردن، زعفران تجارتی را تشکیل می دهند. 
● اندامهای مختلف گیاه زعفران 
تکثیر زعفران از طریق ایجاد پیازچه های جدید که از پیاز مادر تولیــد می شود صورت می گیرد. پیاز زعفران در ماههای تابستان به صورت غیرفعال و راکد در زمین باقی می ماند و رشد دوباره خود را در حدود پایان تابستان شروع می نماید. بر طبق گزارشات موجود چندین واریته از C.Sativus شناخته شده و در کشورهای مختلف کشت می گردد.