Open Source Content Management

یاس زرد نوروزی Forsythia خیلی مشهور و در تمام باغات پراكنده است . 
اولین گلهای آن پس از پایان زمستان ظاهر شده و نوید بخش بهار میباشد. 
مشهورترین این گلها ( F.n. intermedia ) است كه به شكل بوته قوی بوده و ارتفاع آن به ۵/۲ ـ ۳ متر می رسد . 
از حدود ۱۵ روز به نوروز مانده در مناطق معتدل شاخه های این بوته زیبا از وسط تا انتها دارای گل شده و به شكل یك خرمن گل زرد رنگ زنده ای در می آید و حقأ قابل ستایش و تماشا می باشد .
گلكارانی موفق به اصلاح و بهبود در این نوع شده اند و انواع جدیدی را پروش داده اند كه دارای گلهای پهن و گرد و به ارتفاع متوسطی است مثلا نوع F.ovata داری رنگ زرد قناری و بسیار انبوه و پرگل می باشد كه ارتفاع آن به ۵/۱ متر می رسد و ۸ تا ۱۰ روز از سایر یاسهای زرد زودتر به گل مینشیند و رقم بسیار جالب و نو ظهوری است .
رقم F. suspensa شبیه یكی از ارقام F.x. intermedia كه رونده میباشد و برای پای دیوارهای بلند و یا روی آلاچیق از آن میتوان استفاده كرد . 
این رقم را میتوان روی تپه و بلندیها كاشت تا شاخه های آن سمت پائین سرازیر شوند و بنابراین اگر در تراس از آن استفاده شود می شود آن را از تراس به پائین آویزان كرد . 
تمامی ارقام یاس زرد مناطق آفتابی یا حد اقل خیلی روشن را ترجیح میدهند و در تمام خاكها حتی خاكهای آهكی می توانند رشد كنند ولی خاكهای هوموسی برای این گیاه بهترین خاك است و در آن بهترین رشد را میدهد . 
شرایط خارج از شهر را بهتر میپسندد ولی در شهر هم سازگاری دارد. 
پس از پایان گل دهی باید شاخه های پیر این بوته ها را هرس كرد تا شاخه های جوان جانشین آنها شده در فصل خود گلبارتر شوند ولی این كار بایستی با ملایمت انجام شود تا آنكه یكباره تمام شاخه های پیر را هرس كنند چه موجب افزایش شاخه هائی میشود كه درسال بعدگل نخواهند داد وفقط مواد غذائی زمین را مصرف میكنند . 
یاس زرد درختچه توپری است كه میتواند بجای پوشش دیواری منازل ، پَرچین ، حفظ دیوارها و یا تزئین باغچه استفاده شود . 
● تكثیر :
این درختچه به وسیله قلمه ، پاجوش و خوابانیدن زدیاد می شود و بهترین فصل این عملیات قبل از شروع فصل زمستان است و بریده شاخه های آن میتواند زینت بخش اطاق نشیمن و سالن پذیرائی باشد .

انتخاب تراكم بوته مناسب از عوامل موثر افزایش عملكرد در واحد سطح و همچنین استفاده بهینه از شرایط و امكانات موجود می باشد . به منظور ارزیابی اثر چهار تراكم كاشت بر رشد و عملكرد فلفل دارویی پاپریكا در مراحل مختلف رشد، آزمایشی در قالب طرح آماری بلوكهای كامل تصادفی با ۳ تكرار در محل ایستگاه تحقیقاتی دانشكده كشاورزی بیرجند انجام شد . تیمارها شامل چهار فاصله كاشت ۵۰× ۲۰، ۵۰×۳۰ ، ۱۰۰×۲۰ و ۱۰۰×۳۰ ساتیمتر در نظر گرفته شدند. 
در این آزمایش صفاتی از قبیل طول و تعداد ساقه اصلی و فرعی، تعدادبرگ ، درصد ماده خشك برگ ، تعداد و عملكرد میوه هر بوته ،عملكرد در واحد سطح ومیزان ویتامین ث میوه مورد ارزیابی قرار گرفتند . نتایج بدست آمده نشان می دهد كه در مرحله رشد رویشی، افزایش تراكم كاشت بربرخی فاكتورهای مورد بررسی تاثیر داشته و بین تیمارها اختلاف معنی داری مشاهده شده است ،بطوریكه با افزایش تراكم كاشت، ارتفاع بوته ،تعداد و طول انشعابات فرعی كاهش یافت امادر این مرحله تراكم كاشت بروی فاصله میانگره ها، میزان كلروفیل برگ تعدادو درصد ماده خشك برگ اثر معنی داری نداشت . 
نتایج بدست آمده نشان می دهد كه در مرحله زایشی، افزایش تراكم كاشت، همراه با كاهش عملكرد میوه (تعداد،حجم و وزن) می باشد. بطوریكه در بین تیمارها، تراكم كاشت ۱۰۰ ×۳۰ و۵۰×۲۰ ساتتیمتربه ترتیب دارای بیشترین و كمترین عملكرد و تعداد میوه در گیاه بودند. اما با افزایش تراكم كاشت( به علت افزایش تعداد بوته در واحد سطح) ، عملكرد و تعداد میوه در واحد سطح افزایش یافت ، بطوریكه تراكم كاشت ۵۰×۲۰ سانتیمتر دارای بیشترین تعداد میوه و عملكرد در واحد سطح بود. همچنین تعداد بذر درمیوه ، وزن هزار دانه و میزان ویتامین ث میوه نیز تحت تاثیر تراكم كاشت قرار گرفتند ، بطوریكه افزایش تراكم كاشت باعث كاهش تعداد بذر در میوه، وزن هزار دانه و میزان ویتامین ث میوه گردید.


نویسندگان:
آرویی۱ ، حسین , امینی فرد۲ ، محمد حسین , عزیزی۱ ، مجید , نعمتی۱ ،حسین
عضو هیت علمی گروه باغبانی دانشگاه فردوسی مشهد
۲ دانشجوی كارشناسی ارشد باغبانی دانشگاه فردوسی مشهد

مبارزه با فرسایش آبی خاک در زمینهای زراعتی / مبارزه با فرسایش در زراعتهای دیمی و آبی و باغ در مناطق کوهستانی :
از آنجا که آب در کشور ما کم است ، باید سعی شود تا سطح هایئی از مناطق کوهستانی که دارای خاک خوب و شیب مناسب و باران کافی است، به زیر زراعت دیمی برده میشود ، تا به این طریق نیاز به آب برای توسعه زراعتهای آبی کمتر گردد. اما چون شرایط در نواحی کوهستانی طوری است که بهره برداری از آن به صورت زراعت دیمی ، خاک را خیلی حساس میکند و در معرض فرسایش قرار میدهد و در برخی موارد حتی حاصلخیزی آن را نابود میکند ، باید زمینهایی را انتخاب کرد و روشهائی را بکار برد و محصولاتی را کاشت که از فرسایش بیش از حد خاک جلوگیری کند، زمینهایی که دارای شیب زیاد است ( بهتر است تاآنجا که امکان دارد زمینهائی که دارای شیب بیش از ۱۲ درصد میباشد) کاشته نشود. زمین را طوری شخم بشود که آب حاصل از بارندگی ، موجب فرسایش خاک آن نگردد. و خلاصه شخم بیموقع و لخت افتادن زمین ، موجبات فرسایش خاک را فراهم نکند، بنابراین زمین به موقع و با وسائل مناسب از این مناطق شخم بشود و حتی الامکان با کاشتن گیاهان مناسب، بویژه علوفه ای ( مانند یونجه دایمی) از بایر افتادن آن جلوگیری به عمل آید.
قسمتهایی از زمینهای مناطق کوهستانی که از زراعت آبی و ایجاد باغ ، مورد توجه قرار میگیرد، چنانچه بیش از حد برخوردار است، باید قبلا" با روش صحیح همان طوری که در مورد آبخیز داری ، توصیح دادیم ، سکو بندی بشود تا خطر فرسایش خاک از بین برود.
● بانکتهای مخصوص کشت و زرع یا نوعی بند سار:
در نقاطی که شیب زمین بالنسبه زیاد نیست( کمتر از ۲۰ درصد) امکان کشت و زرع وجود دارد، برای جلوگیری از فرسایش خاک به وسیله آب و همچنین ذهیره شدن آب در زمین ، بانکتهای مخصوصی بوجود میآورند که با بانکتهائی که شرح آها گذشت ، فرق دارد. این نوع بانکت ها ، که پشته های بسیار ضخیم و بلندی دارد ، وقتی آب برف و باران در آن جمع میشود ، به شکل استخرهعای خاکی کوچک به نظر می آید . این این نوع بانکت ها در اغلب نقاط حواشی کویر ها و بیابانهای ایران به « بند سار» معروف است و نوع کشتی که در آن انجام میشود به « کشت بند ساری » مشهور است. این بانکت ها یا بند سار ها را معمولا در پای کوهها بوجود می آورند . در داخل این بند سارها ، میتوان از انواع مختلف محصولات از قبیل گندم، جو، انگور، پنبه ، هندوانه کاشت. در حواشی کویر ها و بیابانهای ایران سه نوع محصول آخری را میکارند.
نوع و حجم این بانکت ها با بند های مخصوص زراعت ، نسبت به شرایط و امکانات محل ، بویژه شیب زمین و میزان بارندگی و غیره فرق میکند.
و در خاتمه لازم به تذکر است که تقویت خاکهای مناطق کوهستانی یا به طور کلی زمینهای شیب دار ، از لحاظ مواد آلی ، تاثیر بسزایی در جلوگیری از فرسایش خاک دارد.
بنابراین یکی از اقدامات ، باید این باشد که بخصوص خاک زمینهای خیلی شیب دار از لحاظ مواد آلی غنی گردد( از طریق تقویت پوشش گیاهی و در مواردی حتی دادن کود حیوانی ، و اعمال صحیح کاشت و برداشت)


عبادی - کارشناس خاکشناسی
منبع: http://www.ebadi.coo.ir