Open Source Content Management

حتما شما هم از عطر دل‌انگیز یاس لذت می‌برید. این گیاه برخلاف تصور عام داخل آپارتمان نیز قابل نگهداری است؛
شما می‌توانید گلدانی از آن تهیه کرده و در پایان زمستان منتظر گل‌های سفید آن باشید. یاس خوشبوترین و معطرترین گل از خانواده اولئاسه است که شاخه‌های بلند، برگ‌های سبزرنگ و گل‌های سفید خوشبو دارد.
یاس جزء گیاهان بالارونده مخصوص مناطق معتدل است و با توجه به رشد فوق‌العاده شاخه‌های آن، احتیاج به قیم (داربست گلدانی) دارد.
البته این شاخه‌ها هر سال باید هرس شوند؛ به‌طوری‌که شاخه‌ها به یک‌سوم کاهش یابد؛ در ضمن حذف ماهانه سرشاخه‌ها نیز جهت تحریک جوانه‌های جانبی در رشد آنها لازم است.
▪ توضیح: تکیه‌گاه گلدانی را می‌توانید با استفاده از سیم‌های آلومینیومی بدون روکش یا لوله‌های پلاستیکی درست کنید.
● شرایط آب و هوایی:
▪ نور: یاس به نور کامل و کافی احتیاج دارد ولی توجه داشته باشید که اشعه مستقیم آفتاب در تابستان به گل‌ها صدمه وارد می‌کند.
▪ دما: حرارت ۱۸ درجه سانتی‌گراد بهترین دما برای این گل است.
▪ آب: زمانی که گیاه غرق در گل است، هر ۴ یا ۵ روز یک بار گیاه را آبیاری کنید؛ در تابستان نیز هفته‌ای ۳ بار آبیاری نیاز دارد. خاک گلدان را همیشه مرطوب نگه دارید ولی مواظب باتلاقی شدن آن باشید. در زمستان نیز با خشک شدن خاک‌های سطحی، آبیاری را شروع کنید؛ البته به‌جز زمان گل‌دهی که به آبیاری بیشتری احتیاج دارد.
● تغذیه و پرورش:
▪ خاک: مخلوطی از ۳ قسمت خاک لوم و یک قسمت پیت بهترین خاک است. 
▪ تکثیر: یکی از راه‌های تکثیر، ریشه‌دار کردن قلمه چوب نیمه‌سخت در اواخر تابستان است.
▪ تعویض گلدان: در بهار با تمام شدن گل‌ها پس از هرس شاخه‌های خشک، گلدان را تعویض کنید. در صورت عدم امکان تعویض، فقط به خارج کردن خاک‌های سطحی گلدان و عوض کردن خاک قدیم آن اکتفا کنید.

▪ Quercus robur 
چوب بلوط فشره و محکم است و نماد قدرت و استقامت می‌باشد و از گذشته‌ی خیلی دور یکی از مهم‌ترین مصالح ساختمانی در اروپای شرقی بوده است. در گذشته علاوه بر مصرف انبود الوار بلوط در ساختمان‌سازی، از چوب بلوط برای ساختن کشتی‌های بازرگانی و جنگی استفاده گسترده می‌شده است .
درخت بلوط در میان مردم کشور‌های اسکاندیناوی، یونان و روم و همچنین در اسطوره‌شناسی سلتها، محل سکونت الهه‌ی باروری و نشان دهنده‌ی قدرت و باروری بوده است. در میان وایکینگ‌ها، درخت بلوط درخت مورد علاقه &#۰۳۹;&#۰۳۹;تور&#۰۳۹;&#۰۳۹; (رب‌النوع رعد و برق)‌بوده؛ از اینرو زیر درخت بلوط مکان امنی برای دوری از خشم رعد و برق بوده است. در زمان رومیان قدیم، درخت بلوط در نزد ژوپیتر- خدای خدایان رومیان- عزیز و مقدس بوده است و هر کسی که در جنگ شجاعتی از خود نشان می‌داده و موجب نجات جان سربازی می‌شده است، به اخذ تاجی از برگ‌های بلوط که بزرگترین نشان نظامی آن زمان بوده، مفتخر می‌شد. در بریتانیای عصر سلتها، درخت بلوط پرستش می‌شده است. بعدها که مسیحیت مذهب رسمی شد، کشیشان در زیر سایه‌ی همین درخت به موعظه‌ی مردم می‌پرداختند. سلتها برای مرزبندی و تعیین حدود محله‌های مختلف از درخت بلوط استفاده می‌کردند. هنوز هم یک محله در شمال لندن وجود دارد که به نام محله‌ی بلوط انجیل معروف است .
بلوط درخت خدایان بوده و به طور طبیعی دارای خواص شفادهندگی بیشماری است. روزگاری از تمام قسمت‌های درخت، استفاده‌های پزشکی به عمل می‌آمده است. در افسانه‌های عامیانه قرون وسطا آمده که تماس یک میخ با قسمت صدمه‌ دیده‌ی بدن و سپس فرو کردن همان میخ در درخت بلوط سبب می‌شده است که بیمار شفا یابد. زمانی برگ‌های بلوط را بر روی زخم و بریدگی‌های بدن می‌گذاشتند تا زخم التیام پیدا کند، اما امروزه گیاه پزشکان تنها از پوست درخت بلوط استفاده داروئی می‌کنند. خاصیت قابض‌کنندگی پوست بلوط، عامل قطعی درمان اسهال‌های شدید می‌باشد و خاصیت گندزدایی و ضد میکروبی آن برای مداوای عفونت‌های گلو تجویز می‌شود. چای پوست بلوط یک تقویت‌کننده است و مخلوط پوست و میوه‌ی درخت بلوط یک پادزهر را بوجود می‌آورد. میوه‌ی درخت بلوط معمولا برشته و آسیاب می‌شود و از آن قهوه تهیه می‌نمایند .
● زیستگاه طبیعی :
درخت بلوط در خاک پر رس مرطوب رشد می‌کند، ولی خاک‌های شنی را نیز تحمل می‌نماید. این درخت در مناطق جنگلی و پست یافت می‌شود. بلوط سفید یک گیاه بومی آمریکای شمالی است که از آن استفاده‌های دارویی می‌شود .
● مشخصات ظاهری :
درخت بلوط، درختی آشنا و تنومند است که برگ‌هایش در زمستان می‌ریزد و طول آن تا چهل متر می‌رسد و شاخ و برگ‌های آن دورا دور تنه‌ی درخت را که پوستی صاف و خاکستری رنگ دارد و با گذشت سالیان شکافهایی بر می‌دارد، می‌پوشانند. برگ‌های دوک مانند آن در هر طرف ۳ تا ۷ لوب دارند و گل‌های شاتوتی – ماند بلوط در کار آنها ظاهر می‌شوند. در فصل پاییز گل‌های بارور درخت ماده، میوه‌های بلوط به رنگ قهوه‌ای مایل به سبز را تولید می‌کنند .

ـ Viburnum opulus نام علمی 
بداغ درختچه ای خزان کننده با ارتفاع حدود ۴ متر می باشد . برگ ها نسبتا پهن و دندانه دار هستند و قبل از خزان تغییر رنگ زیبایی دارند. گل های سفید رنگ آن به تعداد زیاد و درکنار هم ظاهر می شوند زمان ظهور گل ها در اواسط بهار می باشد و دوره گلدهی حدود یک ماه میباشد. 
این درختچه به آفتاب کامل نیاز دارد و آبیاری آن باید به طور منظم انجام شود. 
تکثیر بداغ از طریق قلمه در اوائل تابستان و خوابانیدن شاخه ها در اوائل پائیز میباشد.