Open Source Content Management

حیاط، باغچه و احتمالا کوچه را از وجود برگ درختان تمیز و جارو می کنید و به سطل زباله می ریزید، شاید از روی عادت و شاید هم برای تمیزی، اگر برگ ها را از روی چمن جمع می کنید این یک ضرورت است چرا که وجود یک لایه برگ روی چمن، مانع از جریان آزاد هوا و رسیدن نور به آن می شود. این را گفتیم که برگ ها را جمع کنید. 
● اما با برگ های جمع شده چه کنیم؟ 
تهیه کمپوست کود برگ از برگ ها برای خاکسازی یا تهیه لاشبرگ، دو روش معمول در استفاده از برگ ها به شمار می روند، البته به دستآورن کمپوست کار زیادی می طلبد. 
تلنبار کردن برگ ها در گوشه ای و انتظار برای به دست آوردن یک لاشبرگ خوب، معنای کار زیاد را نمی دهد تا بتوانید یک خاک مناسب تهیه کنید. آنها را باید در یک ظرف بشکه مانند مناسب بریزید و هر از چندگاهی مقداری آب روی آنها بپاشید و بر هم بزنید. یک پیشنهاد؛ بهتر است قبل از اینکه برگ ها را در ظرف بشکه مانند بریزید، آنها را خرد کنید. طبیعی است که با خرد شدن آنها، حجم کمتری پیدا می کنند و روند تبدیل شدن آنها به کود برگ سریع تر خواهد بود. یک راه مناسب برای خردکردن ، این می تواند باشد که با ماشین چمن زنی چندبار روی انباشته برگ رفت و آمد کنید یا با پشت بیل روی آنها بکوبید. حال برگ خرده ها را در ظرف تان بریزید، اینکه چرا باید خرده برگ را در ظرف بشکه مانند بریزیم دلیلش معلوم است.
با انباشته کردن آنها در یک ظرف، مواد مغذی موجود در خرده برگ ها از عوامل فرسایشی محافظت می شوند. اطلاعات شما در مورد تفاوت کمپوست یا کودبرگ و لاشبرگ چقدر است؟ به نظر شما تفاوتی بین این دو وجود دارد؟
خیلی ها تفاوت این دو را نمی دانند و به زعم خودشان هر دو یکی هستند، اما اینطور نیست!
نهایت امر، لاشبرگ به کمپوست تبدیل می شود آن هم به طریق خودش و با وجودی که با هم ارتباط دارند، ولی عملکرد مشابهی ندارند. کمپوست باید کاملا تجزیه شده یا حالت فاسد به خود بگیرد تا مواد مغذی را فورا به خاک انتقال دهد، اما برای لاشبرگ اینطور نیست. لاشبرگ ها نباید کاملا تجزیه شوند و حالت فاسد به خود بگیرند. رفتار آنها به شکلی است که اولا در حکم یک وجین کننده محسوب می شوند و دوم اینکه حایلی بین خاک و گرما، سرما، باد یا آنچه که می خواهید خاکتان در برابرش محافظت شود، هستند. بنابراین برگ هایی را که به قصد لاشبرگ شدن جمع آوری می کنید نباید به روش تهیه کمپوست در حرارت خودشان انباشت کنید تا تجزیه یا فاسد شوند. همانند آنچه که در مورد کمپوست لازم است، برگ ها را خرد کنید چون در صورت خرد نشدن ارتباط جریان هوای آزاد و رطوبت موجود در هوا با خاک شما از طریق لاشبرگ به دست آمده برقرار نمی شود. آنها را در ظرف انباشته کنید و قبل از اینکه به حالت تجزیه یا فاسد شدن برسند، یعنی بعد از مدت زمان کوتاهی، قابل استفاده هستند. به همین راحتی و بدون هیچ هزینه ای می توانید از برگ های دورریختنی، چیزی بسازید که حسابی به درد گل و گیاه و درختان خانه تان می خورد.

گیاه کلومنیا از خانواد‌هٔ جسئه ریاسه است و بیش از صد‌گونه مختلف د‌ارد‌ که اغلب آنها زینتی و روند‌ه هستند‌ و د‌ر طبیعت بر روی تنه د‌رختان جنگل می‌رویند‌. 
این گیاه از گل‌های بسیار زیبا و رنگارنگ سبد‌ی است که شاخه‌های آویزان د‌ارد‌ و سطح برگ‌ها را پرز ارغوانی رنگ پوشاند‌ه است. 
از گونه‌های مشهور آن می‌توان به گلوریوزا (گل‌طلایی) و بنگالی اشاره کرد‌. نگهد‌اری آن مشکل است. گل‌ها د‌ر اواخر زمستان و اوایل بهار ظاهر می‌شوند‌. باید‌ محیط اطراف گلد‌ان و سطح برگ‌ها را روزی ۳ ـ ۴ مرتبه غبارپاشی کرد‌. د‌ر زمستان میزان آبیاری به حد‌اقل می‌رسد‌. بیش از ۱۵ گونه زینتی آن د‌ر گل فروش‌ها وجود‌ د‌ارد‌. طول شاخه‌های آن به ۵۰ تا ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد‌ که باید‌ پس از تمام شد‌ن گل‌، آنها را قطع کرد‌ تا سال بعد‌ گیاه پرگل شود‌. 
▪ روش نگهد‌اری 
ـ د‌رجه حرارت محیط اطراف این گیاه د‌ر زمستان نباید‌ از د‌ه د‌رجه کمتر باشد‌ و د‌ر تابستان باید‌ د‌ر محل خنک نگهد‌اری شود‌. 
ـ محل پرنور ساختمان برای کلومنیا مناسب و تابش مستقیم آفتاب برای آن مضر است. 
ـ د‌ر تمام مد‌ت گل‌د‌هی باید‌ خاک گلد‌ان مرطوب باشد‌ و د‌ر زمستان آبیاری به حد‌اقل برسد‌. 
باید‌ از آب ولرم استفاد‌ه کرد‌ و هر ماه د‌و مرتبه به جای آبیاری با محلول کود‌ گوسفند‌ی با آب، گلد‌ان را آبیاری می‌کنند‌. 
ـ هـوای اطــراف گلــد‌ان و برگ‌ها را باید‌ غبارپاشی کرد‌. بهتر است سعی شود‌ با قرار د‌اد‌ن اسفنج مرطوب میزان رطوبت هوا افزایش یاید‌. 
ـ تعویض گلد‌ان هرچند‌ سال یک مرتبه انجام می‌گیرد‌ و خاک گلد‌ان مخلوطی از خاک برگ، خاک سیاه و تورب و ماسه و مقد‌اری زغال است. 
ـ برای تکثیر این گیاه، قلمه‌های جوان ۷ تا ۸ سانتیمتری را که پس از اتمام گل از گیاه جد‌ا می‌کنند‌، با استفاد‌ه از بیوروت د‌ر بستر گرم ماسه شسته می‌کارند‌.

اگر به انواع گل رُز ( گل سرخ ) علاقمند هستید ولی فضای کافی برای نگاهداری گل سرخ های معمولی را ندارید ، چرا به فکر پرورش رُز مینیاتور نمی باشید ؟.
رُزهای مینیاتور مانند رُزهای معمولی از خانواده گل سُرخیان میباشند که شامل درختچه های کوچک با برگهای ریزان و تقریبآ بدون خار میباشند . برگهای کوچک و مرکب آنها از پنج یا هفت برگچه بیضی شکل و دندانه دار تشکیل شده است . گلهای آن به صورت تکی یا جفت از غنچه های خوش فرم شکفته و باز می شوند.
عرض گلها تقریبا ۲ – ۴ سانتیمتر است .
غنچه ها به صورت خوشه ای یا دسته های کوچک در فروردین ماه آشکار شده و معمولا گل دادن آن دوباره تکرار می شود .
انواع زرد رنگ این گلها در تابش شدید آفتاب کم رنگ میشوند.
▪ نیاز رویشی :
احتیاجات رُزهای مینیاتور ، مانند رُزهای معمولی است و عبارت از خاک حاصلخیز ، آفتاب کافی ، زهکشی خوب ، هَرَسِ منظم سبک و بالاخره محافظت در مقابل آفات آن به ویژه " کنه ، شته ن سفیدک رُز " می باشند . رُزهای مینیاتور را می توان در گلدانهای پلاستیکی که دارای منافذ زیادی برای رد کردن آب می باشند کاشت و به درون آپارتمان منتقل نمود و از آنها گلدانی با آرایش ۱۰ – ۱۲ سانتیمتر برای پشت پنجره اتاق ترتیب داد . تعویض گلدانها به طور سالیانه در ماههای اسفند یا فروردین انجام میگیرد .
در بهار زمانی که گلدانها به گل رفته اند میتوان گلدان را برای مدتی به داخل ساختمان آورد . چنانچه این مدن طولانی شود و نور به اندازه کافی نباشد ، ممکن است جوانه ها پوک شده و چروک خورده و منجر به ریزش برگها شود . طول زمان روشنایی برای این نوع رُز ۱۲ ساعت در روز است. گلدانهای رُز را در فصل زمستان در فضای باز گذاشته و برای جلوگیری از سرمازدگی پوششی از " پهن " یا " تورب " روی خاک گلدان و پای بوته داده میشود . از مصرف کودهای شیمیایی و به ویژه کودهائی که دارای مقدار زیادی ازت هستند خودداری شود، زیرا باعث ریزش گل و برگ میشود. جذابیت رُزهای مینیاتور زمانی چشمگیر است که بستر آنها در باغ کمی بلند تر از سطح خاک قرار گرفته و فاصله بوته ها ۱۵ – ۲۵ سانتیمتر از یکدیگر باشد .
رُزهای مینیاتور برای باغچه های سنگی مناسب نیستند .
▪ روش ازدیاد :
رُزهای مینیاتور باید همیشه به وسیله قلمه زدن ازدیاد شوند .
اگر روی پایه های ریشه دار پیوند شوند ، حالت پاکوتاهی خود را از دست خواهند داد .قلمه ها پس از سه تا چهار ماه کامل خواهند شد.