Open Source Content Management

گل‌های آپارتمانی برای چینمان و گل­آرایی بسیار زیبا بوده و در دفاتر کار، ادارات، سالن‌ها، منازل و ورودی هتل­ها کاربرد دارند. 
در این گل­آرایی از گل‌های پر کننده کمتر استفاده می­شود و بجای آن از گیاهان سبز و ظریف استفاده می‌شود. در گل­آرایی با گیاهان آپارتمانی تفاوت رنگ گیاهان و برگ­های آن‌ها با هم بسیار مهم بوده و باعث زیباتر شدن چینمان گل‌ها می­شود. 
برای شروع این گل­آرایی ابتدا سبد یا گلدانی را انتخاب می­کنیم و گل‌های درافنیای قرمز، سیندلیوم نقره­ای، لیندا و نیز برگ­های یوکای ابلق را برای زیباتر کردن رنگ­آمیزی در آن می­چینیم و با برگ­های سبز گَردی فضای خالی گل‌ها را پر می­کنیم. سپس گل‌هایی که عمر طولانی‌تری دارند مثل مرغ بهشت و یا یک شاخه لیلیوم در کنار آن‌ها قرار می‌دهیم. این گلدان‌ها معمولاً نسبت به دسته گل‌ها عمر بیشتری دارند. اگر در فصل بهار و تابستان این نوع گل­آرایی را انجام دادیم از گلدان‌های کوچک بنفشه و اطلسی و یا گلدان‌های مینا استفاده می­کنیم. هم‌ چنانکه از گلدان‌های پامچال استفاده زیادی می‌شود. 
در این گل­آرایی سعی می­کنیم از گل‌هایی استفاده کنیم که عمر طولانی داشته باشند. اگر گیاه خاصی در مدت کوتاهی خراب شد بایستی آنرا از مجموعه در بیاوریم و نگهداری خاص برای آن صورت گیرد تا دوباره بتوان آن را به مجموعه برگرداند. گل‌های طبیعی در این گلدان بصورت شاخه‌ای استفاده می‌شود و بعد از مدتی آن‌ها را با گل‌های تازه‌ی دیگر جایگزین می‌کنیم. در این رابطه می­توان از گل‌های آنتریوم، داودی، میخک و زنبق نیز استفاده کرد. پس در این گل‌آرایی از چند گیاه سبز آپارتمانی همراه چند شاخه گل استفاده می‌شود. هم‌چنین از ظرف‌های سفالی، فلزی (مسی) و پلاستیکی نیز استفاده می‌شود. برای پشت پنجره‌ها نیز از گلدان‌های کشیده و مستطیل استفاده می‌کنند.
در هنگام گل­آرایی حتماً باید به شرایط مکانی که گل‌ها در آنجا قرار می­‌گیرند توجه کافی داشته باشیم.

مراقبت از گیاهان آپارتمانی – بگونیا بگونیاسه BEGONIACEAE خانواده بگونیاسه با برگ‌های زیبا و رنگین توجه همه را جلب می‌کند. 
این خانواده از لحاظ ارقام و اعداد گستردگی فراوانی دارد. گرچه گفته می‌شود که این گیاه اولین بار در آمریکای جنوبی کشف شد، ولی ظاهراً گیاه نام خود را مدیون یک گیاه شناس فرانسوی به نام شارل پلومیهCHARLES PLUMIER است که برای مشاهده و مطالعه این گیاه که به فراوانی در هائیتی(جزایر کارائیب) می‌روید از اقیانوس اطلس عبور کرد. این گیاه نیز به نامMICHEL BEGON حاکم وقت آن جزیره، بگونیا نامیده شد. 
منشأ بگونیا جنگل‌های گرم و مرطوب است. تنوع تعداد گونه‌‌های بگونیا شناسایی آن را مشکل کرده است. خصوصیات خانواده بگونیاسه مربوط به عدم وجود تقارن برگی است، برگ‌های گیاهان خانواده بگونیا تقارن مشخصی ندارند. 
بر اساس نوع ریشه، بگونیاها را به سه دسته تقسیم کرده‌اند:
۱) ریشه افشان؛ 
۲ ) ساقه‌های قطور و ریزوم مانند؛ 
۳ ) پیازی. 
▪ بگونیاها با ریشه‌های افشان
- ساقه کاملاً مشخص، نسبتاً قطور و بلند؛ 
- برگ‌ها به تناوب روی ساقه قرار دارند؛ 
- ریشه‌های افشان و نسبتاً سطحی دارند؛ 
- بی‌تفاوت به طول روز. 
از آنجا که این گیاهان به طول روز بی‌تفاوت‌اند در تمام فصول سال گلدار هستند. 
بهترین و شاخص‌ترین بگونیاسه مربوط به زیر خانواده ریشه افشان، بگونیای سمپر فلورانس یا بگونیای همیشه گلدار است. برگ‌های سبز براق، گل‌های قرمز بسیار شفاف و ساقه کشیده دارد. این گیاهان در همه شرایط عمومی منازل و گلخانه‌ها، قابل کشت و کار و نگهداری هستند. ساقه‌های آن در داخل آب به راحتی ریشه می‌دهند و در داخل ماسه نیز خیلی سریع و کمتر از ۷ روز ریشه می‌دهند. این بگونیاها انواع مختلفی دارند. 
برای پرورش بگونیای همیشه گلدار، یک خاک مناسب با بافت متوسط و محلی دور از تابش مستقیم آفتاب مناسب است. 
▪ بگونیاها با ساقه‌های قطور و ریزوم مانند:
- ساقه مشخصی ندارند؛ 
- ساقه به شکل ریزوم تغییر شکل داده؛ 
- برگ‌ها رنگ‌ و شکل‌ متفاوتی دارند. 
یکی از بگونیاهای برگ ریزوم‌ دار، بگونیای پشت برگ قرمز است که سطح رویی برگ‌های آن حالت مخملی دارد. در بگونیاهای ریزوم‌دار، ساقه به شکل ریشه تغییر شکل داده است و برگ‌ها روی ریزوم‌ها به شکل‌های مختلف خودنمایی می‌کنند. بیش از ۸۰۰ گونه بگونیا متعلق به این گروه می‌باشد که از نظر ریزوم و نقش و نگار برگ با هم متفاوتند. بگونیای پشت برگ قرمز را نمی‌توان در منزل نگهداری کرد زیرا به خاک بسیار سبک و محیطی با رطوبت نسبی ۷۰ تا ۷۵ درصد نیاز دارد. بگونیاهای ریزوم‌دار تحت نام عمومی بگونیا رکس شناخته می‌شوند (اولین بار رکس متوجه دو رگه بودن آنها شد). بگونیاهای دو رگه برگ‌های رنگین یا فلس‌های کرکدار روی برگ‌ دارند. برخلاف دسته اول، به وسیله تقسیم ریزوم و قلمه‌های برگی تکثیر می‌‌شوند. علاوه بر این با برگ کامل هم تکثیر می‌شوند.انواع بگونیاهای رکس عبارت‌اند از: بگونیای رکس نقره‌ای و بگونیای رکس قهوه‌ای. 
● بگونیاهای پیازی
این بگونیاها ساقه خودرویی به شکل پیاز دارند. پیازها از نوع پیازهای حساس به سرما بوده و در زمستان در انبار نگهداری می‌شوند. دارای برگ‌های درشت و گل‌های رنگین هستند. این گیاهان کاربرد فضای سبزی و چشم‌اندازی دارند. در کشور ما بگونیای پیازی کم است، زیرا گیاه احتیاج به خاکی با PH اسیدی و تابستان‌های مرطوب دارد ولی در کشور ما تابستان‌ها گرم و خشک است بنابراین در فضای سبز کشت و کار مناسبی ندارد. 
بهترین شرایط برای نگهداری این گیاه، وجود یک خاک مرطوب کاملاً اسیدی و به دور از نور مستقیم آفتاب است. به دلیل سهولت در تولید گیاهان دو رگه، بگونیاها ارقام فراوانی دارند. نکته: وضعیت قرارگیری گل‌ها در بگونیاها طوری است که گل‌های نر و ماده روی یک بوته قرار دارند و از نظر همزمانی رسیدن دایره گرده و کلاله هیچ مشکلی نیست در نتیجه تولید بذر به وفور صورت می‌‌گیرد. بگونیاهای همیشه گلدار به وسیله بذر به‌راحتی قابل تکثیر هستند.

کلم مرداب بانام علمی Symplocarpus foetidus از خانواده ی Araceae دارای گل آذینی با خاصیت گرما زایی عجیب است ، در فصل زمستان که دمای هوا بسیار پایین است و همه چیز یخ زده این گیاه می تواند گرمایی برابر با ۷۰ درجه فارنهایت ایجاد کند ، که این امرباعث ذوب شدن برف های اطراف گیاه می شود .
کلم مرداب در نواحی مرطوب ، نزدیک به آب و در اطراف مرداب ها رشد می کند. ارتفاع این گیاه به ۳۰ تا ۶۰ سانتی متر می رسد. گیاه دارای برگهای بزرگ و گل آذین غیر عادی است که در اواخر زمستان از میان برف ها به نمایش در می آید.
برگهای کلم مرداب همیشه بعد از تشکیل گل آذین ظاهر می شود. گیاه به صورت متراکم رشد می کند ،البته این موضوع از رشد دیگر گیاهان در میان انبوهی از کلم مرداب جلوگیری نمی کند.
تکثیر و گرده افشانی گیاه به خاطر بوی تعفنی که گیاه از خود منتشر می کند به دست حشراتی مثل مگس ها و پروانه ها و سوسک ها انجام می شود.
کلم مرداب گیاهی چند ساله است ، بعضی منابع اظهار می کنند که این گیاه می تواند حتی تا ۱۰۰سال هم زندگی می کند.