Open Source Content Management

یاس فرنگی گیاهی است بالارونده و زیبا مناسب برای داخل ساختمان . از آنجا كه رشد زیادی میكند بهتر است توسط یك شبكه سیمی شاخه های آنرا در فضای محدودی مهار نمایند در غیر اینصورت لازم میشود پس از مدتی یا شاخه ها را به میزان قابل توجهی هرس كنند و یا گیاه را به گلدان بزرگتری منتقل نمایند . 
سراسر تابستان گلهای سفید رنگی میدهد كه عطر مطبوع آنها فضای خانه را پر میسازد .
بهترین تركیب خاك برای یاس فرنگی مخلوطی است به نسبتهای مساوی از خاك رس ، ماسه ، خاك برگ و كود حیوانی پوسیده . 
گلدان یاس فرنگی را باید در محلی كه نور كافی داشته باشد مشروط بر اینكه مقابل تابش مستقیم اشعه خورشید نباشد قرار داد . این گیاه به آپ فراوان نیاز دارد . بنابراین بایستی مرتبأ به آن آب داد و گهگاه نیز مقداری كود مایع بآن اضافه نمود .
در زمستان باید گیاه را در محل خنكی كه حرارت آن كمتر از ۱۲ درجه سانتیگراد نباشد قرار داده از میزان آب بكاهند . 
حرارت بالا در زمستان شرایطی فراهم میكند كه گیاه مورد حمله آفاتی مانند شته و شپشك قرار بگیرد . 
● تكثیر :
تكثیر یاس فرنگی به روش قلمه زدن ساقه های چوبی سال قبل (دوساله) در خاكی كه حدود ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتیگراد گرما داشته باشد انجام میگیرد . حتی در چنین شرایطی نیز حدود شش هفته طول خواهد كشید تا قلمه ها ریشه كنند .

کاکتوس سیرژ، جنسی از خانواده کاکتوس ها است که اقسام متعددی دارد.تنه گیاه از یک ساقه لوله ای گوشتی که گاهی صاف و مستقیم و گاهی شاخدار است تشکیل شده و روی تنه برگی ندارد. 
گل های سیرژ خیلی قشنگ و به رنگ های صورتی، قرمز، سفید یا زرد است ولی متاسفانه دوام این گل ها که فقط شب باز می شود همان یک شب است. این گیاه به علت اندام عجیب آن که مانند شمع های قدی راست و بلند می ایستد و تمام بدن آن مجهز به تیغ است جنبه تزئینی ندارد. فقط دسته ای از گلبازان که علاقه به جمع آوری و تهیه مجموعه ای از انواع تیره کاکتاسه دارند مبادرت به کاشتن آن هم می کنند. زمستان گلدان های سیرژ را در گلخانه می گذارند. این گیاه احتیاجی به آب دادن ندارد. 
انواع سیرژ؛سیرژ گل درشت؛ با گل هایی به رنگ زرد یا سفید است که از آن بوی عطر تند وانیل متصاعد می شود، قطر گل آن محدود ۱۸ تا ۲۰ سانتیمتر می شود، سیرژ فلاژلی فورم، سیرژ غول آسا؛ که در مناطق حاره تا ۲۰ متر قد می کشد. تکثیر؛ برای زیادکردن آن ساقه های زیادی آن را بریده پس از آنکه جای برش در مجاورت هوا خشک شد، قلمه می زنند. این قلمه ها خیلی زود ریشه کرده بوته جدیدی را تشکیل می دهند.

نام گیاهی ست پایا و منوکاریپیک ، بومی نواحی کوهستانی مرطوب و نیمه خشک ایران و چند کشور حوضه دریای مدیترانه .
عمده رویشگاههای گیاه در استانهای خراسان ، اصفهان ، تهران ، مازندران ، مرکزی و زنجان می باشد . شیرابه ای که در اثر خراشهای طبیعی یا مصنوعی از ریشه ، ، ساقه ، برگ و میوه گیاه تراوش می شود اصطلاحا" گالبانوم" گویند. صمغ حاصل از گیاه ، جز فرآورده های فرعی مرتع بوده و بعنوان یکی از مهمرتین گیاهان دارویی – صنعتی صادراتی کشور محسوب می شود.
بدلیل کیفیت و مرغوبیت بسیار بالای باریجه ایران نسبت به سایر ممالک حوضه مدیترانه ، سالیانه بیش از دهها تن صمغ ، به شکل خام از کشور صادر و فرآورده های حاصل از آن با چندین برابر قیمت به کشور سرازیر می شود یکی از رویشگاههای با اهمیت باریجه ، حوضه های آبخیز جنوب و غرب کاشان که براساس آمار سال ۱۳۷۱ ، بیش از یک ششم باریجه صادراتی کشور(حدود یازده تن ) را بخود اختصاص داده است.
از جمله مصارف صمغ باریجه ، کاربرد آن در صنایع عطر و ادکلن سازی، نقاشی ، نساجی و داروسازی است مهمترین ترکیب شیمیای آن ، شامل ترکیبات کومارینی ، استرولی و گلیکوزیدی می باشد.
بدلیل بهره برداری هر ساله از این گیاه در رویشگاههای مختلف کشور و بمنظور یافتن مناسبترین شیوه بهره برداری و برآورد میزان توانایی آن در تولید محصول ، بررسیهای مطالعاتی در زمینه شیوه های مختلف بهره برداری در چهار مرتع باریجه خیز کاشان ( اسحاق آباد ، ویدوجا ، نشل و مرق) انجام گیرد.
نتایج حاصله نشان داد که ما بین چهار روش بهره برداری مرسم ( برش عرضی ، برش طولی، نربری و رویش ایژی ) ، برش طولی ، مناسبترین شیوه در امر بهره برداری شناخته شد. در این عملیات حداکثر تا چهار برش ، بسته به قطر و سنگ گیاه ، آسیب غیر قابل جبرانی را وارد نیاورده و قدرت بازیابی و ترمیم زخم وارد شده ، امکان پذیر است. 

دكتر حسین بتولی